غر 1
نشستن اینجا به آسایش و نوشتن به آرامش را فراموش کرده بودم. اصلا در این کامپیوترها با این دفتر و دستکشان و اینکه همیشه روی همین میزها ثابت ایستاده‌اند کیفیتی هست که در لپ تاپ‌های سونی هم حتی نیست. یک احساس آرامش و تسلطی که در وصف نگنجد و فقط باید با لپ تاپ آواره شده باشی که این کیفیت را از ته دل احساس کنی و ارج بگذاری.
می‌نویسم و امضا می‌کنم که هرگز به لپ تاپ‌ها عادت نخواهم کرد.
+ نوشته شده در شنبه ۱۳۹۱/۱۱/۱۴ساعت 20:20 توسط آرزو مودی
|
