این آبی‌های دوست داشتنی
بخشایش- 3/38×4/11 متر - حدودا 1880 میلادی
بافته‌هایی را که ترنج‌های* (!؟) شش ضلعی از این
دست دارند که عموما سه ترنج سر هم سوار را در برگرفته‌اند افشارها و قشقایی‌ها و
خمسه‌ها و بسیاری دیگر می‌بافند. گاهی زمینه شش ضلعی کاملا پوشیده از نقوش ریز و درشت است گاهی کاملا ساده و خلوت و بی نقش. آنچه که در این بافته بخشایش برای من زیبا و
هیجان انگیز بود نگاه متفاوت بافنده هنرمند این بافته به زمینه است و شکلی که
زمینه شش ضلعی را -با وجود سه ترنج- آرایش داده است. یک شکل منظره سازی هیجان انگیز بسیار زیبای یکتا
که نمونه مشابهی در ذهن من ندارد. هنرمند بافنده مشخصا از قواعد سنتی و نسل به نسل
پوشاندن و نقش کردن این دسته از طرح‌ها سر باز زده و چیزی که آفریده واقعا بی‌همتاست.
باز هم تاکید می‌کنم که در یک چنین بافته‌هایی می‌توانیم یک خط تمایز مشخص بین بافنده و بافتن ناخودآگاه طبق سنت و هنرمند فرش‌بافی که کاملا آگاهانه نقش می‌زند و از قواعد همیشگی مادر به دختر تخطی می‌کند، بکشیم و هنرمند را برجسته کنیم.
*زیاد مطمئن نیستم که اینها ترنج باشند یا بشود ترنج نامیدشان.
پینوشت: فعلا درگیر شش و هشت هستم اگر علم الاعداد بلدید یا چیز خاصی در مورد این دو عدد میدانید، دریابید. پیشاپیش سپاسگزارم.
+ نوشته شده در یکشنبه ۱۳۹۲/۰۹/۱۷ساعت 14:6 توسط آرزو مودی
|
