پشمینه بافت

در یکی از این گروه‌های تلگرام که فارغ التحصیل‌های فرش یکی از دانشگاه‌های همین اطراف دور هم جمع شده‌اند، عکسی را گذاشته بودند از یک قالیچه شیری قشقایی که شیر مذکور دمش را بالا گرفته بود و در توضیح آمده بود، دختران قشقایی به خواستگارشان فرشی با نقش شیر هدیه می‌دهند، خواستگاری که جواب مثبت بگیرد دم شیر افراشته است و خواستگاری که جواب منفی بگیرد دمش رو به پایین است و [من اضافه می‌کنم] که لابد اگر از خواستگاری بدشان بیاید، شیر به کل دم ندارد!!!

من در همه این تعبیرهای آشفته و برداشت‌های غلط و بدفهمی‌ها و نفهمی‌ها فقط و فقط سیستم آموزشی را مقصر می‌دانم و استادهای رانتی که خودشان کیلوئی از دانشگاه‌هایی فاقد وجاهت علمی صادر شده‌اند که دانشگاه‌هایی با وجاهت علمی هم اوضاع بهتری ندارند؛ چون مسیر و فرآیند انتخاب استادها چیزی است سوای وجاهت علمی.

من نمی‌دانم دختران قشقایی با خواستگارهایشان چه می‌کنند و چه می‌دهند یا نمی‌دهند یا در گذشته چه می‌کردند اما این را می‌دانم که فرش همیشه کالای گران قیمت و با ارزشی بوده است و بافتنش کار سختی است. اینطور نیست که بافنده صبح از خواب بیدار بشود و اراده کند که فرش ببافد و تا شب یک فرش داشته باشد که اینطور به سادگی آن را بذل و بخشش کند؛ آن هم به چه کسی؟ به کسی که نمی‌خواهد. به قول یکی از دوستان آمدیم و دختری، دختر خان ایل بود و خواستگار زیاد داشت آن وقت چه؟ اگر کل زنان طایفه و ایل هم دست به کار بشوند، نمی‌توانند فرش‌های "نه" را ببافند.