این آبیهای دوست داشتنی
فرش فراهان - نقش محرابی با درخت زندگی در وسط - مکان بافت: غرب ایران - زمان بافت: قرن نوزده میلادی
206 x 138 cm
نقش این بافته پاره-پاره است؛ هر جزئی با الهام از یک جا نقش شده. دو نیمه سرو دو طرف یادآور نقش ناظمند (کسی از نقش حاج خانمی حرف زده بود؟)، درخت وسط بیشتر شکل و ظاهر کارهای اصفهان را دارد و شکل طاق بالا را بیشتر از هر جایی در کرمان میتوان دید و حاشیه؟ در مورد حاشیه نظر خاصی ندارم به جز اینکه رنگ قهوهای –که یا از اول همین قهوهای بوده و یا بعدا تبدیل به این قهوهای شده و یا اصلا قهوهای نیست و عکاس و کیفیت عکس باعث میشود آن را قهوهای ببینیم- خاص فرشبافی ایران نیست و هر چه قهوهای دیدید اصلش چیز دیگری است و در فرش ایران آن هم با این سال بافت استفاده از رنگ قهوهای مرسوم نبوده است.
نقش کردن این حجم میوه آن هم با شکل و ظاهر واقعی در کنار این تعداد پرنده چاق و چله در این دست بافتهها مرسوم نیست. یعنی میخواهم بگویم در این بافتهها همه چیز خیلی انتزاعی و خلاصه شده است و چندان ربطی به شکل و فرم واقعی پرندگان و سایر همنشینهای درخت به اصطلاح زندگی ندارد. اما این درخت، درخت این قالیچه، زیادی زمینی شده و حتی فرم میوهها شبیه به میوههایی است که خیلی پیش روی سفرههای پلاستیکی و کف بشقابهای ملامینی و اینجور جاها نقش میزدهاند و احتمالا منبع الهام بافنده هم همان نقوش بودهاند.
حتی رنگ آبی زمینه بالای طاق هم به جای هر برداشت و اتصال به آسمانی همه چیز را زمینیتر کرده است.
برچسبها: فرش ایران, فرش, فرش فراهان, نقش محرابی
