پشمینه بافت

یک آقای تاجری ده سال پیش در بازار مشهد، از سر دلسوزی، به من می‌گفت این کار -کار فرش- مثل چاه ویل است. کار آدم‌های بزرگ و پولدار است و کار بچه مدرسه‌ای ها نیست. برو پزشکی بخوان! حیف توست که خودت را حرام این کارها میکنی! همین حرف‌ها را بعداً آدم‌های بسیار زیاد دیگری، با زبان خوش و ناخوش گفتند و تکرار کردند و مطمئنم بعد از من برای دیگران هم تکرار کرده‌اند و خواهند کرد.

سه هفته پیش یک آقای فرش فروشی دیگری در بازار اصفهان گفت این کار -کار فرش- سروته ندارد و هر چقدر جلو بروی هیچ وقت به یک وضعیت مطلق یا پاسخ درست روشن نخواهی رسید و این کار -کار فرش- کار درس خوانده‌ها نیست و باید خاک بازار را خورده باشی که بتوانی اصل را از غیر اصل تشخیص بدهی.

هر دو آدم‌های نازنین مهربانی هستند و چیزی که گفتند صورتی از این کار را به ما نشان می‌دهد که این آدم‌ها می‌شناسند اما صورت‌های دیگری هم هستند که این آدم‌ها هیچ (در اصل هییییییییییییچ) تصویری و تصوری از آن ندارند.

امروز جایی ایستادم که مطمئنم چندان چاه ویلی هم در کار نیست؛ آمیختگی‌های فرهنگی و خانوادگی و جابه‌جایی‌ها و کپی‌کاری‌ها و خیلی چیزهای دیگری بوده‌اند و هنوز هم هستند اما اگر در یک فاصله مناسب و معقول، نه خیلی نزدیک و نه خیلی دور، از کل ماجرای فرش که بایستیم و دقیق باشیم و سعی کنیم چندان درگیر حاشیه‌های شرق و غرب! نشویم، نظم خوبی هم هست که می‌شود دید و از همه مهم‌تر نظم هم می‌شود بخشید.

شاید ده سال پیش این حرف‌ها خیلی مأیوس کننده بودند و به نظر می‌رسید که ما هیچ وقت نمی‌توانیم کار چندانی برای فرش یا شناخت فرش، حتی در مورد شناخت شخصی خود من در مورد فرش، انجام بدهیم و امروز نظر دیگری دارم. امروز می‌بینم که خیلی از قضاوت‌های مأیوس‌کننده صرفاً تکرار نابخردانه مشتی حرف تکراری و از سر بیخردی است. کسی "تخم لقی" جایی کاشته و بقیه... چرا ما مشتی حرف مأیوس‌کننده را همه جا می‌شنویم؟ شنیدن این حرف‌ها حاصل تحلیل درست یک وضعیت ثابت هستند که همه جا هست یا ... حاصل تنبلی و بیخردی و بی‌فکری و یک کلاغ، چهل کلاغ کردن‌هایی که یکی از جمله عادت‌های بد ماست؟ گاهی به نظر می‌رسد نالیدن و ناامید بودن و وای وای چقدر ما بدبختیم، بخشی از کلاس یک طبقه خاص یا طبقاتی خاص باشد یا هست، هر چه بدبخت‌تر، باحال‌تر یا پیروزتر...

امروز معتقدم که ما در مواجهه با فرش با یک چاه ویل یا کلاف درهم گره خورده‌ای که هیچ امیدی به باز شدنش نیست، روبه‌رو نیستیم و در عین حال تلاش برای رسیدن به امر مطلق صرف هم، هدف‌گیری نادرستی به سمت هدفی خیالی و واهی است. هیچ مطلقی در هیچ کجای زندگی آدمیزاد وجود ندارد و وقتی بتوانیم خودمان را از شر امر مطلق خلاص کنیم، می‌توانیم دست از سوگواری برای فرش برداریم.


برچسب‌ها: فرش
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۷/۰۹/۰۷ساعت 20:36  توسط آرزو مودی   | 

از آنجایی که از همان روز اول آمدم و اینجا در مورد کتاب آخرم که قصد کردم چاپ کنم، نوشتم. کتابی که هزار ماجرای حاشیه و کناری هم داشت، چنان که افتد و دانی، این را هم به عنوان حسن ختام این فصل اضافه کنم که من بالاخره سرمایه‌گذار پیدا کردم؛ در همین اصفهان هم پیدا کردم. بله، جوینده، یابنده است اما از آنجایی که دنیا به کام ما نمی‌چرخد از روز بعد پیدا شدن سرمایه‌گذار همه عالم و آدم و دوست و آشنای نویسنده و صاحب قلم و ناشر شروع کردند به یادآوری این نکته که هی فلانی اگر کتاب را با سرمایه‌گذاری شخصی، حالا گیرم سرمایه تو نه سرمایه هر کس دیگری به غیر از ناشر چاپ کنی، آن هم این کتاب با این طول و عرض و با آن قیمتی که آخر کار با دلار خدا تومان خواهد داشت، کتاب را مفت و مجانی خواهی سوزاند. نکن! این کار را نکن! سرمایه گذاری شخصی برابر است با سوزاندن کتاب! هی فلانی! نکن!

از بین همه دوستان و آشنایان و عزیزان فقط دوست مورخم سرمایه‌گذاری شخصی را تأیید کرد که البته در مقام قیاس تأیید آقای مورخ چندان راهگشا نیست.

... و چنین است که دیروز دوباره وارد بند پ شدم و برنامه از دیروز عوض کردن ناشر و سود بردن از دوست و آشنای دوست و آشناهاست!!!

من بالاخره این کتاب را چاپ خواهم کرد. چطور؟ ... چاپ خواهم کرد.  


برچسب‌ها: فرش, کتاب
+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۷/۰۶/۱۹ساعت 6:16  توسط آرزو مودی   | 

4

تا همین حالا که دارم برای شما غر می‌زنم،جواب مرد و مردانه درست و حسابی را از پیرمردهای بازار فرش مشهد شنیدم و بس (البته درست است که با واسطه آقای پدر بود و آقای پدر را فرستادم سر وقت دوستانش و دوستان دوستانش ولی در نفس کار تفاوتی نمی‌کند). به پدرم گفته بودند ما جائی سرمایه‌گذاری می‌کنیم که یک تومن‌مان بشود دوازده قران و خِلاص. این پاسخ با اینکه منفی بود اما خوب بود به قول جنوبی‌ها/بوشهری‌ها "خوش" بود. هیچ کدام سعی نکرده بودند پشت مارک و پلاک و پرستیژ مدافع کتاب و پژوهش قایم بشوند، حرف‌شان را سرراست زده بودند.


برچسب‌ها: فرش, کتاب
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۷/۰۴/۲۴ساعت 16:4  توسط آرزو مودی   | 

3

یکی از این سرمایه‌گذاران بالقوه احتمالی هم نزدیک به چهل و پنج دقیقه بر سر منبر در این مورد داد سخن داد که چرا ماها دنبال ترجمه می‌رویم و چرا کار پژوهشی انجام نمی‌دهیم و عرصه فرهنگی و پژوهشی فرش خالی است و وای وای داد داد هوار... هوار... ای هوار... داد بیداد از بیفکری ما... سخنرانی که تمام شد به آقای مذکور گفتم چقدر خوب که شما به پژوهش اهمیت می‌دهید چون من سه پروژه پژوهشی دارم، "این و این و این" که همگی بیشتر از پنجاه درصد کار تمام شده است اما نزدیک به یک سال است به دلیل بی‌پولی پژوهشگر متوقف شده‌اند. شما روی کدام یکی سرمایه‌گذاری می‌کنید؟ 

سرمایه‌گذار بالقوه نزدیک به سه هفته است به دلیل ابتلا به سیاه سرفه تلفن جواب نمی‌دهد.

باور کنید، آدم را وادار می‌کنند که اینطور از خودش دفاع کند.


برچسب‌ها: فرش, کتاب
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۷/۰۴/۲۴ساعت 15:45  توسط آرزو مودی   | 

2

همان دوست جامعه شناس پست پیش کار پژوهشی بزرگی را برای یکی از مراکز پژوهشی ایران انجام داده است، بر اساس یک قول و قرار دو طرفه و فکر کنم تأیید پروپوزال. حالا که کار تمام شده، آن مرکز مورد نظر از زیر بار چاپ کتاب شانه خالی کرده است و به جای جواب درست و حسابی دادن، ده پروپوزال دیگر را نشانش داده‌اند که ببین این‌ها را پیش از تو قراردادهایش را بسته‌ایم و حالا نمی‌توانیم چاپش کنیم. سرمایه داری، بیار ما چاپ کنیم.

همین دوست دانشمند فرهیخته نزدیک به یکسال پیش برای یکی از خانواده‌های سرشناس و ارزشمند ایرانی کاری را انجام داد به عبارتی از اعتبار علمی‌اش برای تکمیل کار پژوهشی که در آن خانواده انجام شده بود اما تکمیل نشده بود و نیاز به حمایت کسی از حوزه دانشگاه داشت، استفاده کرد و کار بعد از سال‌ها انجام و تکمیل شد و چاپ شد.

به دوستم می‌گویم پیرمردها، مخصوصاً اگر صد و ده سالشان باشد، عاشق جاودانگی می‌شوند/هستند. کتاب را با حمایت آن خانواده چاپ کن! می‌گوید "تو که لالائی بلدی، دشک و لحاف که هست"


برچسب‌ها: فرش, کتاب
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۷/۰۴/۲۴ساعت 15:25  توسط آرزو مودی   | 

1

برای دوست جامعه شناسم که استاد دانشگاه علامه طباطبائی بوده است توضیح می‌دادم اگر فقط پاسخ‌هائی که می‌شنوم را جمع‌آوری کنم می‌توانم مطالعات جامعه‌شناسی طبقاتی ایران را متحول کنم... دوستم پرسید دقیقاً کدام طبقه از ایران را مد نظر دارم. پاسخ دادم طبقه پیرمردهای ننر خیلی پولدار ایرانی، بازمانده قجرها و پهلوی‌ها (!!!) و غیره که اگر می‌توانستند خمپاره انداز به دست همه ما آدم‌های معمولی قلم به دستی که از کشور و وطن به قول آن‌ها آخوند زده‌مان دفاع می‌کنیم، با خمپاره به یکباره منهدم می‌کردند و تمام.

دوستم البته معتقد است ننر بودن و طلبکار بودن فقط مختص پیرمردهای طبقه خیلی پولدار نیست و کسان دیگری را هم شامل می‌شود!

 

خیلی ناراحتم که نمی‌توانم پاسخ‌هائی را که می‌شنوم با شما درمیان بگذارم... (می‌توانم ها... اما بدون اشاره به گویندگانشان که بزرگان و مفاخر فرش ایران هستند، هیچ لطفی ندارد و شما عمق بهت من را از شنیدن چنین پاسخ‌های خیلی هوشمندانه‌ای درک نمی‌کنید.) خیلی پیش هر کدام از این پاسخ‌ها می‌توانست تا یک هفته بساط ناراحتی و افسردگی را برایم به راه بیندازد اما حالا دیگر از آن حساسیت‌ها و مته به خشخاش گذاشتن‌ها خبری نیست.


برچسب‌ها: فرش, کتاب
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۷/۰۴/۲۴ساعت 15:12  توسط آرزو مودی   | 

کمتر از سه ماه پیش یکی از اصفهان شناس‌ها درگذشت، استاد جمشید مظاهری.

روز جمعه حرف تازه درگذشته و کتابی بود که سال‌ها برایش رنج کشیده بود و زحمت کشیده بود و دست آخر چاپ نشده ماند و اصفهان شناس‌ها نگران بودند که مبادا خانواده‌اش نتوانند کتابی با آن همه زحمت را به سرانجام برسانند و چاپش کنند.

استاد مظاهری، آنطور که دوستان و همکاران و شاگردها می‌گویند، بسیار باسواد بوده است اما بیش از آنکه به عنوان اصفهان شناس بشناسندش به عنوان آموزگار و استاد می‌شناسند. آقای مورخ معتقد بود کسی مثل باستانی پاریزی، در مقابل مظاهری، حسن بزرگش این بود که کارها و مقاله‌ها و سخنرانی‌هایش را چاپ می‌کرد و در این کار وسواس داشت و نه در بزرگ و بزرگ‌تر شدن و کامل‌تر شدن کارش و همین است که از مرحوم باستانی پاریزی به قد یک کتابخانه کار مانده است و از مرحوم مظاهری همان تک کارش، چاپ نشده.

در مورد کتاب نوشتن که نوشتم خیلی آمدند و نوشتند که من فلان نسخه را جمع‌آوری می‌کنم و هنوز کامل نشده است و چنین و چنان و وسواس دارم و خوب باشد و بد نباشد. این‌ها را نوشتم که بگویم دست بجنبانید و کار را به سرانجامی برسانید که بشود چاپش کرد. در نسخه‌ها و چاپ‌های بعدی کارتان را کامل کنید. این وسواس گاهی خانمان سوز و خانمان برانداز می‌شود و مرگ در کمین است؛ پیر و جوان و میانسال، همگی را درو میکند.


برچسب‌ها: کتاب بنویسیم, اصفهان, فرش
+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۷/۰۱/۲۰ساعت 10:37  توسط آرزو مودی   | 

آویختن فرش

سال نودوسه قصد کردم که این مطلب را ترجمه کنم، یک بند از مطلب را هم ترجمه کردم و بعد نشد که ادامه بدهم، تنبلی و وقت کم و خستگی و بهانه‌های دیگری از این دست مانع شد. حالا که در حال برگرداندن آرشیو سال 1393 هستم، دوباره، به این مطلب برخوردم و قصد کردم که این بار آن را کامل کنم و سعی می‌کنم این "ادامه دارد" زیاد طولانی نباشد و به زودی مطلب کامل بشود.

***

اصل مطلب از اینجاست.

نمی‌توان فرش‌ها را با میخ بر روی دیوار کوبید یا با استفاده از انواع شیوه‌های غلط، به سادگی، بر روی دیوار آویزان کرد، چرا که فرش‌ها از هزاران هزار گره، در کنار هم، تشکیل شده‌اند و نصب نامناسب و غلط هر کدامشان می‌تواند باعث آسیب رساندن جدی به فرش شود. در مورد گلیم‌ها و بافته‌های بی‌گره نیز وضع به همین منوال خواهد بود چرا که اگر چه در این دسته از بافته‌ها از گره خبری نیست اما تار و پود بافته با نصبی نامناسب و غلط آسیب خواهد دید و در نهایت دستبافته شما پاره خواهد شد. در این یادداشت نویسنده راه‌های کاربردی و ساده‌ای را برای آویختن انواع منسوجات و دستبافته‌ها پیشنهاد می‌دهد که به راحتی قابل اجرا هستند.

نویسنده: Marla Mallett

 

راه‌های خوب و رضایت‌بخش بسیاری برای آویختن بافته‌های قدیمی، فرش‌ها و انواع فرشینه و راه‌های بی‌شماری برای نصب منسوجات آسیب‌پذیر و فرش‌پاره‌های بسیار قدیمی و آنتیک وجود دارد. در خانه من گاهی اوقات قطعات مورد علاقه با میخ‌های ظریف یا پونزها به صورت موقت نصب شده‌اند و پس از مدتی این موقعیت موقت به دائم تبدیل می‌شود. گاهی خود منسوجات بهترین راه‌حل را به شما می‌دهند. من معمول‌ترین شیوه‌ها را در این یادداشت توصیف خواهم کرد.

هیچ کدام از منسوجات را نبایست با استفاده از حلقه بیاویزید چرا که در این حالت وزن دستبافته به صورتی نابرابر پخش می‌شود. به پرده و آویز قدیمی حمام فکر کنید؛ ببینید چگونه چین خورده، چروک شده، شکم داده و پاره شده است. گیره‌های فنری که در بعضی از فرش فروشی‌ها استفاده می‌شوند تنها برای مدتی کوتاه و موقت مفید هستند و به کار می‌آیند. هرگز نباید از تخته‌های باریک میخ‌دار، حتی به صورت موقت، استفاده کنید چرا که لبه‌های بسیار تیز هر کدام از میخ‌ها می‌تواند باعث پارگی فرش یا منسوج شما بشود و اینکه در نهایت این میخ‌ها زنگ خواهند زد. قاب‌های سنگین یا تیرک‌هایی که قبه‌های تزئینی دارند، گاهی و به ندرت، مناسب هستند. نتیجه کار هر چه ساده‌تر باشد، برازنده‌تر و آراسته‌تر خواهد بود.

           

 

غلاف بندی

در مورد بعضی از بافته‌ها، قالیچه‌ها و منسوجات محکم‌تر، درست کردن غلافی از جنس پارچه‌های ضخیم و محکم پنبه‌ای، کتانی و یا حتی استفاده از آن دسته بافته‌های کتانی که بافتی جناغی و محکم دارند و دوختن یا اتصال محکم‌شان به مقتضای وضعیت فرش می‌تواند راهکاری مناسب باشد. گاهی استفاده از بخشی کوچک از این غلاف در دو سمت فرش کفایت می‌کند. برای این کار نخ‌های ضخیم پنبه‌ای بسیار مناسب هستند. برای محکم شدن و محکم ماندن این دوخت می‌بایست دست کم از دو رشته نخ برای هر نوبت دوخت استفاده شود. یک میله فلزی که عرضی اندکی کمتر از عرض غلافی باشد که دوخته شده است را می‌توان وارد این غلاف کرد. این میله را می‌توان با استفاده از دو چنگ با زاویه‌ای اندک و یا دو پیچ بر روی دیوار محکم کرد. این میله را می‌توان از بالا با استفاده از نخ‌های دست پیچ آویخت. هیچ کدام از این اسبابی که برای آویختن استفاده می‌شوند نبایست بر سطح رویی فرش یا دستبافته قابل مشاهده باشند.

با استفاده از این روش، اگر منسوج تخت باشد، این غلاف می‌بایست در پشت بافته حالت برآمدگی داشته باشد. با اینکه لبه بالایی دستباف یا منسوج ممکن است ناهموار باشد، کاملاً راست بودن غلاف کاملاً ضروری و مهم است. اگر منطبق بر شکل نامنظم دستبافته دوخته شود، قطعه مذکور به شکلی نایکنواخت آویخته خواهد شد.

تام رادرفورد با استفاده از این روش، سبکی هوشمندانه را برای آویختن قالیچه‌های کوچک و سبک وزن تبتی و چینی‌اش ابداع کرده است. تام از نوارهای استیل مضرس سبک وزنی استفاده می‌کند که برای نصب قفسه‌های کتاب ساخته شده‌اند. این میله‌ها تقریباً صاف و محکم هستند و سوراخ‌هایی دارند که می‌توان آن را به سادگی بر روی چنگک‌های کوتاه و کجی لغزاند که بر روی دیوار نصب می‌شوند. غلاف‌های این نوارها را می‌توان به سادگی به شکلی صحیح دوخت با این حال صاف و مستقیم بودن غلاف‌ها اهمیت بسیار زیادی دارد و نبایست تابع محیط مرئی دستبافته باشند. در این عکس، میله مذکور تا حدی که شما بتوانید به راحتی آن را ببینید بیرون کشیده شده است. لطفاً به خاطر داشته باشید که این روش برای دستبافته‌های سنگین و جسیم مناسب نیست.

 

velcro (در حال حاضر هیچ معادلی برای این کلمه در ذهن ندارم. بعدا اصلاحش میکنم!)

در یکی از جمله روش‌هایی که اخیراً در بسیاری از موزه‌ها محبوب شده است و فراوان استفاده می‌شود، یک نوار Velcro با دست به نوار بالایی پشت فرش یا منسوج مورد نظر دوخته می‌شود. بخش نرم و کرکدار Velcro بر روی دستبافته‌ها قرار می‌گرد و بخش اتصالی و سفت و سخت نوار بر روی یک تخته چوبی با چسب متصل می‌شود یا با بست محکم می‌شود. پس از آن این تخته چوبی را در هر کجا که لازم باشد، بر روی دیوار نصب می‌کنند. با این کار دستبافته مذکور به سادگی و بدون هیچ پیچ و تابی بر روی دیوار قرار می‌گیرد. بعضی اشخاص ترجیح می‌دهد ابتدا Velcro را با چرخ بر روی یک نوار کرباسی یا یک پارچه ضخیم بدوزند، سپس آن قطعه را با دست بر روی فرش یا دستبافته بدوزند. اگر این دستبافته نرم و انعطاف‌پذیر باشد، این کار استحکام بیشتری بدان می‌دهد و اندکی از آن محافظت می‌کند. من معمولاً یک گلیم چاکدار  را با کوک زدن و دوختن فاصله‌های متناوبی که در این بافته‌ها وجود دارد به وسط Velcro و کناره‌هایش محکم می‌کنم.

          همانگونه که در مورد قبل اشاره شد، اینجا نیز اتصال Velcro به خط راست بر روی دستبافته اهمیّت بسیار زیادی دارد و نبایست تابع محیط مرئی دستبافته باشید. گلیم‌ها، فرش‌های یا منسوجات بزرگ و سنگین نیازمند Velcro با عرضی پنج سانتی‌متری هستند. اگر یک نوار عرض کافی را به شما نمی‌دهد، از دو نوار استفاده کنید.

          اغلب از من می‌پرسند آیا راه دیگری به جز دوختن چیزی به یک دستبافته، برای آویختنش وجود ندارد و از این موضوع نگران هستند که چنین دوخت و دوزهایی که به هر طریق ممکن به دستبافته‌هایشان آسیب بزند. چنین نگرانیهایی واقعاً بی‌مورد است و چنین اتفاقی نمی‌افتد و با توزیع یکدست وزن بافته در راستای عرضش، استفاده از روش غلاف‌بندی یا استفاده از Velcro بهترین روش برای آویختن یک دستبافته است و برای دستبافته‌های پشمی و ابریشمی نتیجه‌ای برابر دارد. به هیچ روش خاصی برای کوک زدن نیاز نیست؛ معمولاً استفاده از یک نخ ضخیم پنبه‌ای یا استفاده از نخ‌هایی که برای تار فرش استفاده می‌شوند، برای رسیدن به نتیجه‌ای مطلوب کفایت می‌کند.

 

                     

فرش را بر روی سطحی مناسب پهن و سپس بر روی دیوار نصب کنید.

به منظور نصب محکم منسوجات بسیار سنگین، می‌توان آن‌ها را بر روی یک قاب چوبی، بوم‌های محکم یا تخته سه‌لای نقاشی پهن کرد و با استفاده از گیره، میخ‌های کوچک و یا پونزهای مناسب آن‌ها را بر روی سطح محکم متصل نمود. اگر قصد دارید یک بافته سبک وزن ابریشمی را بدین ترتیب بر روی سطحی نصب کنید، می‌توانید آن را بر روی یک بوم محکم پهن کنید و از یک لایه میانی پنبه‌ای یا فلانل، بین دستبافته و بوم نیز استفاده کنید و بعد با ابزاری مناسب بافته ابریشمی را بر روی بوم محکم کنید. می‌توانید در این حالت، پس از تعیین حاشیه مطلوب، دستبافته را با دست بر روی لایه میانی بدوزید. در تصویر حاضر از کتان بدون رنگ اوترخت استفاده شده است.

در مورد اکثر دستبافته‌ها نه تنها می‌بایست دور به دور دستبافته را بدوزید که نیاز است قسمت‌هایی در وسط بافته را نیز برای دوخت انتخاب کنید با این کار وزن به شکلی یکنواخت تقسیم و توزیع می‌شود. برای این کار معمولاً استفاده از کوک‌های درشت شطرنجی که کاملاً در میان تارها و پوها جای بگیرند و در سرتاسر بافته پخش بشوند، بهترین حالت دوخت خواهند بود. اگر از نخ‌های مناسب و کاملاً هماهنگ با رنگ فرش برای دوخت استفاده کنید، به هیچ ترتیبی کوکی که زده‌اید، پیدا نخواهد بود.

اگر برای قطعات ظریف‌تر به محافظت بیشتری نیاز دارید، می‌توانید برای سطحی که فرش را بر روی آن پهن کرده‌اید از یک قاب نیز استفاده کنید. به خاطر داشته باشید هرگونه شیشه و پلکسی گلاس را بایست در هر صورت از هرنوع دستبافته‌ای دور نگه دارید. یک نمای استاندارد موزه‌ای را می‌توانید با استفاده از کتان ساده رنگ نشده طبیعی و یک قاب تیره رنگ چوبی یا از جنس پلاستیک فشرده به دست بیاورید. این مجموعه را نبایست سفت و سخت ببندید و مهروموم کنید بلکه می‌بایست جایی را هم برای گردش هوا در نظر بگیرید تا سروکله کپک‌ها پیدا نشود. با استفاده از این روش ساده اما در عین حال ماهرانه می‌توانید فرشتان را هم در محیطی تجاری و هم در فضائی مسکونی به نمایش بگذارید. با این کار هم از زیبایی دستبافته‌ها لذّت خواهید برد و هم از فرش‌تان به خوبی محافظت خواهید کرد.

    

ادامه دارد...


برچسب‌ها: فرش, آویختن فرش, مراقبت از فرش
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۵/۱۲/۱۰ساعت 7:39  توسط آرزو مودی   | 

تعریف واگیره

واگیره‌ها به زبان ساده، تک نقش‌های عمدتاً کوچکی هستند که هنگام بافت در سرتاسر یک فرش تکرار می‌شوند. واگیره‌ها بسیار متنوعند و در بسیاری از مناطق فرشبافی بافته می‌شوند. بعضی از این واگیره‌ها بسیار مشهورند، مثل نقش بته و نقش ظل‌السلطانی و از همه مهمتر و مشهورتر نقش ماهی درهم یا ریزماهی است. باقی اسم خاصی ندارند اما شما آن‌ها را در بسیاری از مناطق شهری و روستایی می‌بینید. واگیره‌ها می‌توانند نقش هندسی داشته باشند یا نقش غیرهندسی.

در مناطقی مثل کردستان و بیرجند و کرمان یک تک واگیره را بر روی یک قطعه بسیار کوچک از فرش می‌بافند که گاهی نقش تمرینی برای بافنده تازه کار دارد و گاهی مثل یک الگوست برای کارهای بعد (شاید هم کاربردهای دیگری هم داشته باشد که من بی خبرم). شاید در مناطق دیگری هم این کار را بکنند ولی من در این سه منطقه انجام چنین کاری را دیده‌ام.

اگر پیشنهادی برای کامل شدن این تعریف دارید، بگویید تا اضافه کنم.


برچسب‌ها: واگیره, ماهی درهم, ظل السلطانی, فرش
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۵/۱۱/۳۰ساعت 7:34  توسط آرزو مودی   | 

فرش در تاریخ

قسمت بد ماجرا آنجایی است که روایت پشت عکس‌ها را نمی‌دانیم مثلاً نمی‌توانیم صریحاً بگوییم هر چه رسمیّت و اهمیت مراسمی بیشتر بوده است، تعداد فرش‌ها هم بیشتر بوده‌اند که البته از این عکس – در مقایسه با نمونه‌هایی که تاکنون دیدیم- اینطور برمی‌آید.

عکس را از صفحه اینستاگرام آقای فرش کاشان برداشتم.

 


برچسب‌ها: فرش, تاریخ, فرش در تاریخ, قاجار
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۵/۱۱/۲۳ساعت 7:43  توسط آرزو مودی   | 

فرش در تاریخ

 

فاصله ما با این فرش‌ها به نسبت زیاد نیست. باقی، دیگر عکسی در کار نیست اما تاریخ* هست. تاریخ نمونه‌ها و مثال‌های فراوانی برایمان از آویختن فرش‌ها می‌آورد. آویخته شدن با فرش تناسبی ندارد در نگاه اول اینجاست که باید برایتان سؤال پیش بیاید. جایی که ساخت دچار تغییر می‌شود، قوانین دیگر طبق قاعده خودشان پیش نمی‌روند و قواعد دیگری دور از انتظار ما یا آنچه همیشه دیده‌ایم، شکل می‌گیرند. این‌ها باید برایتان سؤال باشد، پایان‌نامه‌ها و موضوع کارهای تحقیقی اینطور شکل می‌گیرند.

منظور از این عکس خانمها نیستند، فرشهاییست که آن پشت آویخته‌اند.

 

*تاریخ می‌شود سفرنامه‌ها، ممالک و مسالک و هر آنچه که جغرافی‌دان‌ها و سفرنامه نویس‌ها و مورخین نوشته‌اند. در صفحه اینستاگرامم منابع چنینی را معرفی می‌کنم. می‌توانید آنجا را هم ببینید.


برچسب‌ها: فرش در تاریخ, فرش در حرمسرا, فرش, زن در تاریخ
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۵/۱۱/۱۳ساعت 7:48  توسط آرزو مودی   | 

فرش در تاریخ

 

 

این عکس از جمله عکس‌هایی است که علاقه خاصی به آن دارم، نه به خاطر فرش‌ها که به خاطر آینه‌ها و چراغ‌ها که البته فرش‌ها هم حضور دارند اما ما در این عکس دقیق و واضح نمی‌بینیمشان.

 

من این عکس را به چند دلیل بیشتر از عکس‌های دیگری که با عنوان "فرش در تاریخ" گذاشته‌ام و خواهم گذاشت، دوست دارم. هیچ توضیحی برای این اتفاق‌های عجیبی که در این عکس افتاده است ندارم. اول نمی‌دانم چرا آینه‌ها و لاله‌ها و چراغ‌ها و در انتها گلدانها را اینطور سر هم سوار کرده‌اند و برج نور و روشنی و سبزی ساخته‌اند. آدم‌های عکس هم به نظر می‌رسد از آن رسمیّت چند عکس قبل درآمده‌اند. نمی‌توانم به طور قطع بگویم که بله چنین است! اما به نظر می‌رسد این‌ها آدم‌ها معمولی باشند، حتی سربازهایش به نظر سربازهای ساده‌اند و آدم‌ها هم آدم‌ها معمولی، آخوندی والامقام یا مقام سیاسی یا مستشار نظامی در این عکس دیده نمی‌شود اما همچنان در کنار نور و آینه و سبزی فرش دیده می‌شود. فرش بزرگ پارچه با زمینه تیره که حتی می‌شود گرمای رنگ لاکی‌اش را از همین تاریکی عکس حس کرد و چند فرش که عمود بر نقطه دید ما آویخته شده‌اند و نمی‌دانیم نقششان چیست.

دوست عزیزی که همچنان با اصرار برای من پیام می‌گذارید در مورد چه چیزی پایان‌نامه بنویسم؟ در مورد همین‌ها بنویسید. البته نه با این وصف و توصیفی که من آورده‌ام. این‌ها قصه‌بافی است و می‌خواهم نشان بدهم که چه چیزهای مهمی در این عکس اتفاق افتاده است. شما باید روش داشته باشید و رویکرد. من این کلمه رویکرد را خیلی دوست دارم. خیلی کلمه خوبی است. شما باید یک نقطه‌ای یک تکیه گاه عملی داشته باشید که رویش ایستاده باشید که بعد برگردید به ابژه یا موضوع یا سوژه نگاه کنید؛ این می‌شود رویکرد. آن نقطه تکیه‌گاه علمی هم می‌شود روان‌شناسی، جامعه‌شناسی، تاریخ، اسطوره، تاریخ هنر، تاریخ زیبایی، فلسفه... باور کنید نمی‌شود که روی هوا بایستید. قصه هم نبافید. بیایید من قصه‌اش را می‌گویم شما بروید مطلب علمی‌اش را بنویسید. من قصه‌های خودم را دارم و کار می‌کنم. پوستم کنده شد تا به قصه‌های خودم رسیدم. لطفاً پوستتان کنده شود!

به آن آینه‌هایی که بالای فرش بزرگ‌پارچه، انتهای ایوان، آن بالا، ردیف کرده‌اند هم توجه کنید لطفاً!


برچسب‌ها: فرش در تاریخ, فرش, پایان نامه فرش
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۵/۱۰/۲۹ساعت 7:35  توسط آرزو مودی   | 

فرش در تاریخ

این عکس‌ها یا از اینترنت آمده‌اند یا از آرشیو دوست مورخم که آنجا هم منبع اصلی‌اش اینترنت بوده است. این عکس هم که می‌بینید توضیح خاصی نداشت. فقط عنوان عکس این بود: عروسی در همدان، 1305 خورشیدی که من نه تأیید می‌کنم و نه رد. اینجا هم دوباره با یک مراسم رسمی (عروسی) طرفیم و فرشی که آن پشت آویخته شده است که البته حدس می‌زنم فرش باشد.

 


برچسب‌ها: فرش, عروسی, تاریخ, همدان
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۵/۱۰/۱۸ساعت 20:20  توسط آرزو مودی   | 

یافتن موضوع برای نوشتن پایان نامه در مورد فرش!

این مطلب طولانی است.

توضیح1: نویسنده که من باشم! هفته‌هاست قصد دارد به یکی از مهم‌ترین سوال‌هایی که اخیراً بسیار پرسیده می‌شود، پاسخ بدهد و فرصت نمی‌کند. به عبارت دیگری مدام می‌گوید باشد برای سر فرصت، هر زمان که وقت مفصلی پیدا شد و آزاد بودم که نشد و پیدا نمی‌شود و دیروز کامنتی گذاشته بودند و در همین مورد پرسیده بودند که باعث شد عزم جزم کنم و بنویسم. مطلب سر فرصت و سر وقت از سر خیال راحت و آسوده نوشته نشده است و ممکن است چیزی باشد که فراموش کرده باشم و به آن اشاره نکنم، بی‌زحمت شما یادآوری کنید تا اینجا بنویسم که یک جواب کلی باشد برای همه کسانی که این مشکل را دارند.

توضیح 2: دیدگاه من دینی-تاریخی-اسطوره‌ای یا بهتر است بنویسم تاریخی-اسطوره‌ای-دینی است. ممکن است دیدگاه یا رویکردتان این‌ها نباشد. مسأله‌ای نیست. شما ماهی که نشانتان می‌دهم را ببینید و لطفاً دستم را فراموش کنید. هر چیزی که بنویسم مثال است شما بسطش بدهید. ان‌شاءالله که بسط دادن بلدید.

سؤال: در مورد چه چیزی بنویسیم یا به عبارت بهتری در مورد موضوع پایان‌نامه ما که عموماً پژوهش هنر یا هنر اسلامی یا ارشد فرش می‌خوانیم چه چیزی باشد؟ چرا هیچ موضوعی نیست؟

من گزینه‌ای جواب می‌دهد که بعداً اگر چیز دیگری یادم آمد یا دوست دیگر آمد و گزینه‌ای را یادآوری کرد بتوانم درست کنم و اگر کسی تذکّری داد بتوانم اصلاحش کنم.

1-    چرا موضوعی برای کار کردن نیست؟ زیرا شما کم سوادید یا به عبارت دقیق‌تری، بی‌سوادید. فرش را نمی‌شناسید. به آن بها نمی‌دهید. برایش وقت صرف نمی‌کنید. فرش نمی‌بینید، نمی‌بینید، نمی‌بینید. در موردش چیزی نمی‌خوانید. کتاب‌های فرش را ورق نمی‌زنید. آلمانی و انگلیسی نمی‌دانید و محدود شده‌اید به چهار کتاب مطلقاً به دردنخور به زبان فارسی و دو یا چند کتاب کمی به درد بخور که به زبان فارسی برگردانده شده‌اند ولی دردی را درمان نمی‌کنند چون کمند. کاری که من سال‌ها و سال‌ها و سال‌ها انجام دادم فرش دیدن بوده است. همه جا فرش دیدم از خانه فامیل‌های پولداری که فرش دستباف اعلی داشتند تا فیلم‌ها و کارتون‌ها و کاتالوگ‌ها و اینترنت و کتاب‌ها و حراجی‌ها و حراجی‌ها و حراجی‌ها... آخرین باری که عکس‌های آرشیوم را به دلیلی شمردم دوازده هزار قطعه عکس داشتم از فرش‌ها مختلفی که در کل دنیا بافته شده‌اند. الان دیگر حسابش را ندارم شاید خیلی بیشتر شده باشند. همه حراجی‌های بزرگ دنیا از  جمله ساتبی (sothebys) سایت دارند و عکس کالاهایی را که به حراج می‌گذارند، قرار می‌دهند روی سایت‌هایشان؛ فرش یکی از مهم‌ترین کالاهایی است که در سایت‌های بزرگ و معروف دنیا فروخته می‌شود. حالا سایتی هست مانند ساتبی که ادا زیاد دارد همه را نشان نمی‌دهد باید عضو بشوید و پول بدهید و نمی‌توانید عکس‌ها را بگیرید و الخ. سایت‌هایی هم هستند که به شما اجازه می‌دهند کل کاتالوگشان را مفت و مجانی دانلود کنید. این‌ها همه می‌شوند منبع‌تان؛ نگاهشان دارید. بنشینید و تماشایشان کنید. یک ساعت، دو ساعت، ده ساعت در روز بنشینید و عکس‌هایتان را تماشا کنید. این کار مفید است. من تضمین می‌کنم.

www.jozan.net اسم این سایت را به خاطر بسپارید. عکس فراوان دارد. اخبار حراجی‌ها را هم می‌گذارد. بروید و از طراح و حامی‌اش تشکر کنید و عکس‌ها را ببینید.

گام اول: فرش ببینید.

گام دوم: در مورد فرش بخوانید.

2-   چرا نمی‌شود روی فرش کار کرد؟ فرش برایتان یک کالا یا ابژه خودبسنده شده است. یعنی چه؟ یعنی اینکه فقط فرش را می‌بینید و توقع دارید با شما حرف بزند و چاق سلامتی بکند و خبر بدهید و خبر بگیرید. خیر دوستان عزیز از این خبرها نیست. فرش ساکت و خاموش است. شما به حرفش بیاورید. چطور؟ از خود بسندگی خارجش کنید. فرش یک ابژه خودبسنده منحصربه‌فرد بی پدر و مادر نیست که اتفاقاً پدر و مادر هم دارد فک و فامیل هم دارد بر بستر بسیار بزرگ و غنی  هم زندگی می‌کند به اسم فرهنگ؛ اصلاً محصول فرهنگ است. فرش با تاریخ، با دین، سیاست، اسطوره، مذهب، هواشناسی، ریاضیات، شرع، خدا، پیغمبر عزیز خدا، امام رضا، مرگ و خیلی چیزهای دیگر بده-بستان دارد. وام می‌گیرد و وام می‌دهد. به هر کدام از این گزینه‌ها اشاره می‌کنم که چطور با هم فامیل می‌شوند. فرش یک کالای تجاری هم هست و از این بخش کار که دیگر نمی‌گویم که تخصصش را ندارم و شما می‌دانید که درد بی‌درمان فرش امروز فروخته نشدنش است و چه کارها که نمی‌شود کرد. البته با این درس‌های دوزاری که سر کلاس‌های کارشناسی فرش می‌دهند، از اقتصاد خرد و کلان تا مدیریت به دردنخور و جغرافیای فرش و چنین و چنان کاری برنمی‌آید. اگر می‌خواهید در این حوزه بسیار حیاتی کار کنید باید بخوانید. در مورد اقتصاد و بازار و مدیریت و صادرات و هزار چیز دیگر بدانید. بعد کار هست فراوان، موضوع هست فراوان و صد البته پولساز. جانش را بکنید و بعد بهره‌اش را ببرید.

3-  فرش یک ابژه خودبسنده نیست یعنی چی؟ یعنی اینکه من و شما به عنوان یک ایرانی سال‌ها و سال‌ها فرش دیده‌ایم که زیر پایمان پهن بوده است. پا رویش گذاشته‌ایم و خوابیده‌ایم و غذا خورده‌ایم و گاهی نماز خوانده‌ایم و کارهای دیگری که نمی‌شود گفت کرده‌ایم. فرش گل دارد، به‌به! رنگ دارد، به‌به! نرم است، به‌به! ابریشم است یا پشم است، به‌به! ماشینی است، اه اه و الخ... روشن است، تیره است، کار بلوچ است، بافت اصفهان است، بافت همدان است، بافت مشهد است... همه به‌به... و همین. کل نگاه ما به فرش همین است. همین را هم البته من و شما نمی‌توانیم تشخصی بدهیم. چرا؟ چون اگر فلان فرش را جلوی رویمان پهن کنند و بگویند کجا بافته شده است، حتی بلد نیستیم درست تماشایش کنیم. گفتن اینکه کجا بافته شده است، پیشکش همه ما. برای اینکه خیال‌تان کمی راحت بشود این را هم اضافه می‌کنم که در دنیای پژوهش و تاریخ هنر هم فرش را جدی نگرفته‌اند. روی سفال، نقاشی، معماری، مجسمه و خیلی چیزهای دیگر کار کرده‌اند اما صنایع دستی نادیده گرفته شده‌اند. فرش فقط یک زیرانداز نیست. سرگردانی‌اش بین اقتصاد و هنر که نه اینجاست و نه آنجاست باعث شده است که آنطور که باید و شاید دیده نشود. شما ببینیدش. فرش را فارغ از یک زیر انداز صرف ببینید.

4-   چگونه فرش را فارغ از یک زیرانداز صرف ببینیم؟ با گفتن چرا؟ و چطور؟ فرض محال می‌کنیم که شما بند اول را اجرا کردید و فراوان فرش دیدید. از جایی به بعد متوجه می‌شوید که تفاوت‌هایی هست. چیزهایی هست که قبلاً دقّت نمی‌کرده‌اید و نمی‌دیده‌اید. حالا می‌بینید. حتی اگر بند اول را جدی هم اجرایش نکنید. با همان دو کلمه چرا؟ و چطور؟ یک دنیا موضوع خط می‌شود جلوی رویتان.

-        چرا فرش‌ها گلی‌گلی هستند؟ (یکی از جدّی‌ترین سؤال‌هایی که می‌شود در مورد فرش پرسید)

-        چرا فرش‌ها حاشیه دارند؟

-        چرا فرش‌ها اندازه‌های خاص و معیّنی دارند؟

-        چرا فرش‌ها مستطیلند؟ چرا مربع نیستند؟

-        چرا زمینه سرخ در فرش‌های قدیمی غالب است؟ چرا آبی غالب است؟

-        چرا نقش بته می‌بافند؟

-        چرا در ملایر بته را بدین شکل در بیرجند بدان شکل در قشقایی به همان شکل می‌بافند؟

-        چرا بافندگان بلوچ به سه رنگ بسنده می‌کنند؟

-        چرا بافندگان افغان نارنجی زیاد به کار می‌برند؟

-        چرا نمکدان گردن دارد؟ چرا اصلا ً این شکلیست؟ چرا نمکدان؟ چرا اسمش نمکدان است؟

-        چرا تصویر آدم‌ها را روی فرش می‌بافند؟

-        چرا تصویر احمد شاه قاجار بیشتر از هر شاه دیگری روی فرش بافته شده است؟

-        چرا فرش‌های تصویری ناگهان در کرمان ظهور می‌کنند؟

-        فرش‌های کرمانی چه ویژگی خاصی برای تصویر بافی دارند که برای مثال مشهدی‌ها ندارند؟

-        آیا بافته شدن تصویر احمد شاه بر روی فرش یک تابع یک مفهوم سیاسی است یا تاریخی یا هر چیز دیگری؟

-        و تا ابد می‌توانم بگویم چرا و سؤال‌های جاندار بپرسم.

5. چرا شما نمی‌توانید؟ چون فرش نمی‌بینید. چون نمی‌خوانید. چون منفعلید. چون ذهنتان یخ زده است. چون باری به هر جهت هستید. لیسانس می‌خواهید. فوق لیسانی می‌خواهید. درگیر مدرکید. عشق این چیزها را دارید. نیامده‌اید یا نرفته‌اید دانشگاه کار کنید یاد بگیرید بخوانید بیشتر و بهتر بشوید. منفعلید منفعل.

6. چگونه به این سؤال‌ها پاسخ بدهیم؟ چند خط بالاتر گفتم که فرش محصول فرهنگ است. قبل‌ترش گفتم نگاه و رویکرد من تاریخی-اسطوره‌ای-دینی است. رویکرد و نگاه شما چیست؟ به این سؤال‌ها نمی‌توانید بدون حضور رویکرد مشخصی نگاه کنید و بعد به آن‌ها پاسخ بدهید. بافته شدن تصویر احمدشاه را می‌توانید هم از منظر سیاسی ببینید هم تاریخی هم اسطوره‌ای هم تکنیکی هم جغرافیایی هم هزار منظر دیگر که الان تصوّری در موردشان ندارم. فرش محصول فرهنگ است. به طور قطع اتفاقی افتاده است که ناگهان تصویر احمد شاه بیشتر از هر شاه قاجار دیگری بافته می‌شود یا اصلاً فرش‌های به اصطلاح تصویری که تصویر آدمی بزرگ و کامل و تمام قد رویشان بافته شده است، تولید می‌شوند. همین جا یک چرا بگذارید و یک چطور و بروید برایش پاسخ پیدا کنید و یک پایان‌نامه شسته و رفته بنویسید و خلاص.

اگر خواننده وبلاگ من بوده باشید من جسته-گریخته به موضوعات زیادی اشاره کرده‌ام که جا برای کار کردن دارند. یکی همین چند عکس قبل که با عنوان "فرش در تاریخ" گذاشته‌ام. این را دقیقاً اینجا گذاشته‌ام تا شما ببینید و بروید برایش پاسخ پیدا کنید. چرا فرش می‌آویختند؟ چرا فرش‌هایی با نقش محرابی را فراوان می‌آویختند؟ چرا در مراسم و بزرگداشت‌ها و رخدادهای رسمی سیاسی و حکومتی فرش پهن می‌کردند؟ چرا تاریخ به ما می‌گوید زمان تاج گذاری شاه صفی درودیوار اصفهان را یکی یا چند تن از تجار ارمنی و خارجی و اصفهان فرش و پارچه پوش کردند؟ بخوانید. خواننده منفعل متن نباشید. برای هر چیزی سؤال داشته باشید. خواننده منفعل بودنتان باعث می‌شود هیچ دغدغه و درگیر نداشته باشید و مدام کاسه چه کنم دست بگیرید.

 

فعلاً همین‌ها را بخوانید. کمی با هم گپ بزنیم. شاید چیزهای بهتری هم به میان آمد که باز هم نوشتم و این‌ها را کامل کردم.


برچسب‌ها: فرش, پایان نامه
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۵/۱۰/۱۲ساعت 20:14  توسط آرزو مودی   | 

فرش ماهی درهم

 

عکس از اینجاست که علیرضا مجیدی در مورد این خانه نوشته و من آن را به خاطر فرش ماهی درهم بزرگی که پهن شده است، قرض گرفتم. 

 

البته مجیدی معتقد است که خانه با تاثیر از ویژگی‌های معماری ایرانی ساخته شده و حتما در مورد این مدعا منبعی در اختیار دارد ولی من با نظرش موافق نیستم و معتقدم ویژگی‌هایی که در معماری این خانه می‌بینیم –منهای فرش‌هایش- مراکشی است تا ایرانی. 

ناگفته نماند که فرش ماهی‌دهم در بریتانیا پیوند محکمی با سبک‌های ویکتوریایی برقرار کرد و شدیدا مورد علاقه واردکنندگان و خریداران انگلیسی بود.


برچسب‌ها: نقش ماهی درهم, فرش, ایران, انگلیس
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۴/۰۱/۲۳ساعت 11:42  توسط آرزو مودی   | 

فرش برای اتاق خواب

یک چیزی دیدم امروز در جستجوهای یکی از سایت‌ها که برای فرش کنار تختخواب جستجو کرده بودند و دنبال فرش برای کنار تختخواب می‌گشتند. پیش از این در این وبلاگ در مورد فرش اتاق خواب مطلبی را گذاشتم که ترجمه من است و اصل مطلب از کس دیگری است و یک سری راهکار و پیشنهاد دارد برای فرش مناسب اتاق خواب اما باید به این موضوع هم دوباره اشاره کنم که فرش‌هایی با اندازه استاندارد 2 متر در یک متر [که در بازار با نام "پرده‌ای" شناخته می‌شوند] (که در حالت غیر استاندارد طیف بسیار وسیعی از بافته‌هایی با اندازه‌هایی نزدیک به این اندازه را در برمی‌گیرد) کاملا مناسب پهن شدن کنار تخت‌خواب هستند. به ندرت تختخواب‌هایی با طولی بلندتر از دو متر ساخته و استفاده می‌شود (مگر برای افراد خیلی قد بلند) در نتیجه این دسته از بافته‌ها برای پهن پایین تخت کاملا مناسب هستند.


برچسب‌ها: فرش اتاق خواب, پرده, اتاق خواب, فرش
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۴/۰۱/۲۳ساعت 9:51  توسط آرزو مودی   | 

فرش در خانه

+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۴/۰۱/۲۳ساعت 7:11  توسط آرزو مودی   | 

فرش قم

فرش قم

 

پینوشت: فرش قم را دوست ندارم؛ اصرار نفرمایید! این‌ها هم که می‌گذارم بیشتر محض خاطر دیگرانی است که حجم لبه‌های تیز و خطوط راست برایشان کسل‌کننده می‌شود.


برچسب‌ها: فرش قم, فرش, فرش ایران, Qum carpet
+ نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳۹۳/۱۲/۲۱ساعت 11:15  توسط آرزو مودی   | 

انتخاب فرش برای اتاق ناهارخوری

با یک اندازه‌گیری دقیق شما (و صندلی‌های میز ناهارخوری) فضای کافی برای جابه‌جایی خواهید داشت.

برای انتخاب درست فرشی مناسب اتاق ناهارخوری به اطلاعات عجیب و غریب و زیادی نیاز نخواهید داشت. می‌بایست در هر طرف درازا و پهنای مناسبی داشته باشد تا صندلی‌ها به راحتی جابه‌جا شوند و فضایی را که برای دیگر اثاثیه اتاق در نظر گرفته‌اید، اشغال نکند.

برای میزهای ناهارخوری استاندارد (106×162 سانتی‌متر) با چهار تا شش صندلی فرشی با طول و عرض 20×25 سانتی‌متر -برای شروع- معمولا مناسب است اما عوامل و موضوعات دیگری نیز هستند که بر اندازه و شکل قالیچه تاثیر می‌گذارند و شما باید در مورد آن‌ها تصمیم بگیرید.

اخیرا بر روی این موضوع کار می‌کردم که فرش‌هایی که تنها مناسب پوشاندن بخشی از اتاق هستند را در ناهارخوری یکی از مشتریانم به کار ببرم. چنین تصمیمی راه‌حلی زیرکانه بود چرا که اتاق مذکور باریک بود. نیاز داشتم که اندازه فرش را در فضای مذکور بازسازی و شکل جای‌گیری آن را مجسم کنم در نتیجه با استفاده از چسبی که نقاشان به کار می‌برند تجسمی از آن را بر روی کف‌پوش اتاق ساختم و در نهایت بر اساس اندازه به دست آمده برای خرید فرش اقدام کردم. در این متن نکات دیگری نیز وجود دارند که می‌توانند در این جستجو شما را یاری کنند. 

 
 

 

پیش از آنکه اندازه قالیچه یا فرش را تعیین کنید، مبلمان و اثاثیه اتاق را بچینید. می‌بایست دقیقا بدانید که لبه‌های فرش کجا تمام می‌شوند چرا که نمی‌توانید لبه‌های اضافه را زیر باقی وسایل اتاق ناهارخوری جای بدهید. 

 

 

می‌بایست اندازه فرشی که انتخاب می‌کنید صندلی‌ها را نیز شامل شود. رویه میز را اندازه بگیرید و بین 60 تا 76 سانتی‌متر به هر طرف اضافه کنید که با این کار فضایی برای جابه‌جایی راحت خواهید داشت و هنگام نشستن بر روی صندلی به سادگی به درون (یا زیر میز) کشیده می‌شود. اگر فرش اتاق ناهارخوری به اندازه کافی بزرگ نباشد واقعا دردسرساز خواهد بود و پایه‌های عقبی صندلی‌ها مدام به لبه فرش گیرخواهند کرد.

نکته: فرش‌های ماشینی از جنس مصنوعی ممکن است انتخابی بهتر برای اتاق ناهارخوری شما باشند چرا که به نسبت فرش‌های دستباف یا فرش‌هایی با پرزهای بلند، پرز کوتاهتری دارند و صندلی‌ها ساده‌تر جابه‌جا می‌شوند. 

 

اگر چیدمان اتاق ناهارخوری شما به گونه‌ای است که میز ناهارخوری در وسط قرار گرفته و فرش خیر، فرشی را با نقشی سرتاسری امتحان کنید که هیچ حاشیه یا ترنج مشخص و متمایزی نداشته باشد. در این حالت چشم شما قادر به تشخیص مرکز بافته نیست و لبه‌ها را به شکلی متمایز جدا نمی‌کند. 

 

 

فضایی را بین فرش و دیوار در نظر بگیرید. یک فرش بزرگ می‌بایست دست کم به اندازه 20 سانتی‌متر از دیوار فاصله داشته باشد. یک ترفند خوب در اتاق ناهارخوری این است که 45 سانتی‌متر از کف اتاق را –دوربه‌دور- خالی و بدون پوشش باقی بگذارید با این کار هم فرش شما بیشتر به چشم خواهد آمد و هم اتاق بزرگ‌تر به نظر خواهد رسید. با این کار اطمینان پیدا خواهید کرد که هواکش‌ها یا رادیاتورهای کف اتاق با فرش پوشیده نخواهند شد. 

 

 

شکل فرش را به گونه‌ای انتخاب کنید که تاکیدی بر شکل میزناهارخوری باشد و آن را برجسته‌تر نشان دهد. اگر میزی گرد دارید انتخاب فرشی گرد بسیار مناسب است. به خاطر داشته باشید که بین 60 تا 76 سانتی‌متر به قطر میز اضافه کنید تا صندلی‌ها برای جابه‌جایی فضای کافی در اختیار داشته باشند و به درون و بیرون کشیده شوند. 

 

 

اگر میزی چهارگوش دارید فرشی چهارگوش را انتخاب کنید تا مکمل میز باشد. اگر رویه میز براق و درخشان است، فرشی انتخاب کنید که رنگی چشمگیر و مسلط داشته باشد.   

 

 

فرشی با نقش و رنگ برجسته و تند می‌تواند تبدیل به نقطه کانونی و مرکزی اتاق شما بشود. 

 

برای آنکه اتاق ناهارخوری بزرگ‌تر و دلبازتر به نظر برسد از فرشی با نقوش کوچک و رنگ روشن‌تر استفاده کنید. 

 

 

 

رنگ فرش می‌تواند به یک اتاق هویت ببخشد و آن را تبدیل به فضایی راحت‌تر کند. رنگ فرش می‌تواند به عنوان پایه‌ای برای بهتر کردن بافت و رنگ دکوراسیون اتاق ناهارخوری شما عمل کند. استفاده از رنگ‌های متضاد باعث می‌شود مبلمان شما بیشتر به چشم بیاید. 

 

 

برای ایجاد تنوع دو پوست خزدار مصنوعی را به شکلی بر روی هم قرار دارید که بخشی از یکدیگر را بپوشانند تا بزرگ‌تر به نظر برسند. با این کار به کف اتاق هم بافت می‌بخشید و هم نرمی. 

 

 

برای یک میز بزرگ درون اتاقی باریک می‌توانید دو فرش با رنگی یکدست را در کنار هم پهن کنید تا طول اتاق را بی‌آنکه عرض اتاق را پر کند، بپوشانند. 

 

 

روش مقرون به صرفه دیگری که شما را به اندازه‌های دلخواه مورد نیازتان می‌رساند این است که قسمت‌های اضافه را ببرید تا به ابعادی که می‌خواهید برسید. 

 

 

در اتاقی که قصد دارید کفپوش را به نمایش بگذارید، فرش کوچکی را انتخاب کنید که رنگ یکی از لوازم موجود در اتاق را داشته باشد. فرش موجود در این تصویر رنگ دیوار را تکرار می‌کند و برگ‌های موجود در نقش آن در اثر هنری و اسباب موجود در اتاق تکرار شده است. اتاق یکدست و متوازن به نظر می‌‌رسد. 

 

 

اگر تمایل دارید کف‌پوش اتاق‌تان کمتر به چشم بیاید، فرشی بزرگ و حاشیه‌دار با نقشی شاد و خرم را انتخاب کنید. دست کم فاصله‌ای 20 سانتی‌متری را میان فرش و دیوارها در نظر بگیرید. 

 

ممکن است در موقعیتی قرار بگیرید که چاره‌ای برایتان نمانده باشد و مجبور باشید پایه‌های جلویی میز بوفه یا وسایل دیگر موجود در اتاق را برروی فرش قرار بدهید. فضایی خالی را تا پایه‌های پشتی در نظر بگیرید تا وسیله مورد نظر تراز به نظر برسد. 

 

 

به یک آشپز تمام وقت نیازمندم!

+ نوشته شده در یکشنبه دهم اسفند ۱۳۹۳ ساعت 9:18 شماره پست: 1055

چالش بزرگ این روزهای من شده آشپزی یا باید کوتاه بیایم و (برم زن بستونم) یا باید بالاخره تن به آشپزی کردن بدهم که از حالا اعلام می‌کنم هیچ کدام این دو کار را نخواهم کرد. فعلا در اولین گام می‌رویم برای به ثمر رساندن یکی از این دو تلاش کنیم. 

چند هفته گذشته به مناسبت کاری که زیر دستم بوده صفحه Instagram خیلی از خانم‌ها را به صورت کاملا تصادفی نگاه کردم. هر بار با تماشای بسیاری از این صفحات از این حجم علاقه به آشپزی، ذوق و سلیقه و وقتی که می‌گذاشتند، متحیر (و کسل) می‌شدم. آشپزی (و ایضا خیاطی) آخرین کارهایی در دنیاست که از آن‌ها لذت خواهم برد و تن به انجام دادنشان خواهم داد.


برچسب‌ها: فرش در فضای داخلی, فرش در خانه, فرش ناهارخوری, فرش
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۳/۱۲/۱۰ساعت 10:19  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

 

کس را یکی از صفحات در فیس.بوق منتشر کرده بود؛ شما هم لذت ببرید. 

سایت آپلود کننده عکس واداشتم از کیفیت عکس کم کنم در نتیجه از ریخت و قیافه افتاد، شما ببخشید.


برچسب‌ها: فرش
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۱۱/۲۵ساعت 7:16  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

 

فرشش را هم ببینید! که نگاهتان را از روی اینهمه آبی می‌گیرد و می‌کشد سمت خودش و نگه نمی‌دارد و باز نگاهتان در کل فضا می‌چرخد.


برچسب‌ها: فرش در آشپزخانه, فرش, فرش در خانه
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۳/۱۱/۱۵ساعت 11:55  توسط آرزو مودی   | 

فرش همدان

 

فرش همدان - 157x107cm

 

اعتراض کردند که چرا این فرش؟ پرسیدیم چرا؟ گفتند چون همه رنگ‌هایش شیمیایی است.

دلیل ما برای گذاشتنش، بته‌ها (؟)، درخت‌ها (؟)، نقوشی است که در حاشیه نقش شده‌اند. نقش هم صد البته ماهی درهم است به تعبیر این بافته!

عکس از اینترنت، از یک صفحه ای که یادم نیست.


برچسب‌ها: فرش همدان, فرش
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۱۱/۰۷ساعت 16:40  توسط آرزو مودی   | 

فرش چین

فرش کانسو - غرب چین - حدود 1800 میلادی

3.86 × 1.90m

 

یک جور واکنش منفی و بدی نسبت به بافته‌های چینی هست که باعث می‌شود خیلی‌ها فکر کنند، چین همیشه درحال کپی کردن فرش‌های ایران بوده و همیشه فرش بنجل تولید می‌کرده با نقش ایرانی که می‌دانیم اینطور نیست. من هم با اصرار تمام مدام در حال رفع اتهام از چینم.

چند روز پیش متنی را ترجمه کردم که لینکش را در این پست گذاشتم که اینجا اصل متن را ببینید. نویسنده این متن که کمتر از یک ماه پیش نوشته شده همچنان معتقد بود که خرید فرش چینی، یک خرید کاملا اشتباه است.


برچسب‌ها: فرش چین, فرش, فرش کانسو
+ نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳۹۳/۱۱/۰۲ساعت 10:44  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

 

فرش افشار-قرن نوزدهم


برچسب‌ها: فرش افشار, فرش, فرش ایران
+ نوشته شده در  پنجشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۲۵ساعت 11:3  توسط آرزو مودی   | 

فرش آنتیک اوشاک

فرش ترنجدار اوشاک - اوایل قرن هفده میلادی - قاعدتا ترکیه/عثمانی 

463 x 240cm

 

این قسم فرش‌ها با این نقشه طبق یک قاعده و الگوی مشخص در نقش و بافت و طول و عرض و نوع رنگ آمیزی، بافته شده‌اند. نمونه‌های فراوانی از این بافته‌ها را در موزه‌ها و حراجی‌ها و مجموعه‌ها و حتی کتاب‌های مختلف خواهید یافت که تفاوتشان با هم، در نگاه اول، ناچیز است و به چشمتان نخواهد آمد.


برچسب‌ها: فرش اوشاک, فرش ترکیه, فرش
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۱۰/۲۳ساعت 10:13  توسط آرزو مودی   | 

فرش بخشایش

فرش بخشایش - شمال(غرب) ایران - 1331 قمری - 1913 میلادی


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش بخشایش
+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۲۲ساعت 9:5  توسط آرزو مودی   | 

اُتومی، سوزنی،کانتا و ایکات؛ تفاوت در چیست؟

منسوجات سنتی می‌توانند یک اتاق را زیباتر کنند. در این یادداشت با منسوجاتی از سرتاسر دنیا بیشتر آشنا شوید.

نویسنده: لائورا گسکیل

هر کدام از این منسوجات سنتی در میان دکوراتورها و طراحان فضاهای داخلی طرفداران وفاداری دارند، اما هر کدام دقیقا چه هستند و چه ویژگی‌هایی دارند؟ اگر تمایل دارید به دانسته‌هایتان در مورد منسوجات بیفزایید به این یادداشت کوتاه در مورد اتومی، سوزنی، کانتا و ایکات نگاهی بیندازید و بیاموزید که هر کدام را بایست چگونه تشخیص بدهید و بشناسید.

 
 
 

 

اُتومی (Otomi)

این منسوجات زیبا و باشکوه را مردمان اُتومی (گروهی از بومیان مکزیک مرکزی) با دست می‌بافند. نقوش این بافته‌ها را فرم‌های گیاهی و نقوش ساده شده جانوری تشکیل می‌دهند که با دست بر روی زمینه‌ای سفید با رنگ‌هایی پرمایه دوخته می‌شوند. برخی مانند تصویر حاضر تک رنگ هستند و برخی دیگر سرشار از انواع رنگ. 

 

 

منسوجات اُتومی پرده‌ها، روتختی‌ها، رومیزی‌ها، دیوارآویزهایی شگفت‌انگیز و زیبا هستند و حتی می‌توانید از آن‌ها به عنوان روکش مبلمان، کوسن و... استفاده کنید. 

 

 

طرح‌های سنتی اُتومی در ساخت بعضی از محصولات مانند کاغذ دیواری که در تصویر نشان داده شده، استفاده می‌شوند.

 

 

سوزنی

کلمه‌ای است فارسی و به منسوجاتی پرنقش و نگار و دست دوز اشاره دارد. سوزنی‌ها را در آسیای مرکزی، نزدیک ازبکستان بافته می‌شوند. هر کدام از این قطعات زیبا را گروهی از زنان به همراه یکدیگر می‌دوزند. 

 

 

نقوش ساده شده گیاهی منسوجات سوزنی در نقشی دایره‌وار آرایش داده می‌شوند و ساقه‌هایی به دور این نقوش دایره‌وار پیچ و تاب می‌خورند. سوزنی‌ها کاربردهای فراوانی دارند و اغلب به عنوان روتختی، پوششی نازک برای کاناپه‌ها، به عنوان رومیزی و حتی دیوارآویز استفاده می‌شوند.

 

کانتا (Kantha)

کانتا نامی برای دست‌دوزهای تزئینی خاصی است که در هند و بنگلادش بسیار محبوب هستند. اما امروز هنگامی که در مورد کانتا می‌شنوید اشاره به لحاف‌های کانتا دارد یا به عبارتی منسوجاتی که با استفاده از کوک‌های کانتا درست می‌شوند.

 

 

 

مانند لحاف‌های سنتی آمریکا که در آلاباما تولید می‌شدند، در دوخت و تولید لحاف‌های کانتا نیز از مواد دست دوم استفاده می‌شود که در تصویر بالا از یک ساری هندی برای این کار استفاده شده است.

هر ساری را به شکل نواری می‌برند و قطعات مختلفی از آن‌ها را با ترکیب رنگ‌های زیبا و هیجان انگیز در کنار هم قرار داده و با استفاده از کوک کانتا به هم می‌دوزند که در این حالت کوک‌ها تبدیل به تزئینات نواری روی این لحاف‌ها می‌شوند. 

 

لحاف‌های کانتا معمولا سبک‌وزن هستند و آن‌ها را تبدیل به گزینه‌هایی مناسب برای پوشش تخت و رواندازهایی تابستانی می‌کند. منسوجات کانتا را می‌توان به عنوان روکش بالش، کوسن، صندلی راحتی و مبلمان کوچک به کار برد. 

 

 

 

ایکات

منسوجات ایکات در سرتاسر و مانند گذشته‌های بسیار دور در فرم‌هایی بسیار متنوع تولید می‌شوند. اساسا این منسوجات بر اساس کِشَند رنگ نقش می‌شود و ایکات‌ها یواقعی را بافندگانی واقعا ماهر می‌بافند کسانی که کار رنگرزی را شخصا انجام می‌دهند و دسته‌ای کوچک از نخ‌ها را پیش از به کار بردن بر روی دار رنگ می‌کنند. رنگرزی دستی همان چیزی است که ظاهر متمایزی رنگی را به بافته‌های ایکات می‌دهد. 

 

 

 امروزه احتمال آنکه منسوجاتی را بیابید که تنها نقش ایکات بر روی آن‌ها چاپ شده است بیشتر از یک ایکات واقعی دستبافت است که برای تولید آن به کار، مهارت و تخصص بسیاری نیاز است. 

 

 

برچسب‌ها: فرش, سوزنی, ایکات, کانتا
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۱۰ساعت 16:35  توسط آرزو مودی   | 

چگونه فرش انتخاب کنیم که هم زیبا باشد و هم مناسب؟

به چه فرشی نیاز دارید؟ فرشی برای جاهای پرتردد؟ یک پادری؟ فرشی مقاوم در مقابل جست و خیز بچه‌ها؟ این یادداشت شما را برای یافتن بهترین گزینه مناسب یاری خواهد کرد.

نویسنده: ملیسا بلیسدِیل (Melisa Bleasdale)

مترجم: آرزو مودی

من در خانه‌ای بزرگ شدم که فرش‌ها تمام کف خانه را پوشانده بودند و تا قبل از بیست سالگی متوجه زیبایی کف‌پوش‌های چوبی خانه نشده بودم. تنها با نقل مکان به خانه‌ای جدید در مرکز شهر بود که بر روی کف‌پوشی چوبی پا گذاشتم. عاشق سرمایی بودم که زیر پا احساس می‌کردم و سادگی همه چیز مرا به وجد می‌آورد.

با این حال چنین احساسی دوام چندانی نداشت و پیش از آرزوی داشتن یک جای دنج و آرام، یک فرش خریده بودم. بگذارید اینطور برایتان توضیح بدهم که هیچ جایی در آن دور و بر نبود که کار ساده‌ای باشد. برای من یافتن یک فرش مناسب شبیه به یک سفر یک ماهه بود که چیزهای زیادی در مورد گره‌ها و رجشمار، دوام، اندازه، شکل، طرح و نقش‌ها، انواع منسوجات و دستبافته‌ها، وزن، قیمت، رنگ، کاربرد، فرآیند تولید و در نهایت زیبایی آموخت.

در نهایت آنچه شخصا برای من جذاب بود را یافتم و فهمیدم فرش‌های قدیمی که پرز کوتاه دارند یا تخت‌بافت هستند و کهنگی آشکاری دارند، برایم جذاب هستند. جایی که دیگران کهنگی و استفاده شدن را می‌دیدند من گذشته‌ای رمانتیک را می‌دیدم که ممکن بود بر کف یک قصر سپری شده باشد. 

فرش‌های کهنه زیبا من را به سال‌های زندگی در آمستردام بازمی‌گرداند که پیش از زیبایی، کاربردی که داشتند مهم بود. هلندی‌ها به سادگی شیک و مطابق مدروز و شدیدا معقول و واقع‌بین بودند و دیدن خانه‌هایی که کاملا با فرش پوشیده شده باشند چیزی عجیب و خلاف قاعده بود. فرش‌ها را تنها جاهایی پهن می‌کردند که با پای برهنه بر آن پا می‌گذاشتند. شستن و آویختن چنین فرش‌هایی آن هم پس از شستشو بسیار ساده بود.

یکی از جدیدترین چیزهای مورد علاقه من فرش‌هایی چهل‌تکه هستند که از قطعات فرش‌های قدیمی درست می‌شوند. هر قطعه از این فرش‌ها بخشی از فرش دیگری با نقش و طرحی خاص خود است که در نهایت در کنار هم جای گرفته‌اند. مانند فرشی که در این تصویر نشان داده شده است به زیبایی کف خانه‌های جدید را می‌پوشانند و به آن جذابیت می‌بخشند.

از آن زمان به بعد در خانه‌های بسیار زیادی زندگی کرده‌ام و فرش زیبای من با نقوش و فریبندگی جاودانه‌اش  که دارد به خانه‌های بسیاری زندگی و طراوت بخشیده است. بیش از آنکه به من راه بدهد برای تمیزکننده‌های فرش جا داشته است که چنین کاری نه تنها زمان‌بر و وقت‌گیر است که گران‌قیمت نیز هست. استفاده از پشم بز در بافت این فرش و عدم مراقبت صحیح من از آن باعث می‌شود که بویی شبیه به بوی "بز زنده" بدهد و مشخصا چنین چیزی اصلا خوش‌آیند نیست.

اهمیت دادن به تمیزی و پاکیزگی فرش‌ها از جمله کارهایی است که برعهده شماست و می‌بایست درنظر بگیرید که آیا خودتان از پس تمیزکردن قطعه فرشی که دارید برمی‌آیید یا آنکه بهتر است این کار را به عهده یک متخصص بگذارید. در یک خانه که بچه‌ها و حیوانات خانگی در آن زندگی می‌کنند و کارهای زیادی در آن انجام می‌شود، یک فرش به سادگی و مکررا کثیف خواهد شد. آیا قادر خواهید بود چنین فرشی را به سادگی و بدون هیچ دردسری تمیز کنید؟

سبک مناسب و منطبق بر شیوه زندگی شما

یکی از روزهایی که برای محاسبات اولیه نوسازی به خانه یکی از مشتریان رفته بودم از من خواسته شد ببینم در اتاق خواب چه چیزهایی کاملا هماهنگ با هم هستند و به اصطلاح به هم می‌آیند. آنچه من می‌دیدم اتاق خواب مدرنی بود با دکوراسیونی گرم و یک کف‌پوش چوبی زیبا که یک فرش جوت‌باف هندی کنار تخت‌خواب پهن شده بود و نقوشی داشت که با آن دکوراسیون هماهنگ نبودند. مطمئنا می‌توانستیم فرش بهتری برای آن فضا پیدا کنیم.

هنگام خروج از خانه متوجه فرشی با پرزهای واقعا بلند و پشمالو شدم که در اتاق نشیمن پهن شده بود و تمام فضای اتاق را گرفته بود. من در تظاهر به خوب بودن چیزی که واقعا خوب نیست، بسیار بد عمل می‌کنم و در چنین حالتی تنها چیزی که توانستم بگویم این بود که"اینجا چه اتفاقی افتاده است؟" مشتری متوجه پریشانی و آشفتگی من شد و پرسید: "شما این فرش را دوست ندارید؟ مدت‌ها زمان برد تا من و همسرم بتوانیم از این بافته دل بکنیم و اینجا را برایش در نظر بگیریم."کاملا غمگین و ناامید شده بود. در مورد جابه‌جایی فرش و استفاده از آن در یک فضای متفاوت تصمیم خوبی گرفته بودند اما مشکل اینجا بود که فرش با آن فضا هماهنگ نبود. فرش طلایی و پشمالو به جای یک اتاق مدرن اتاقی مربوط به دهه هفتاد میلادی را پیش روی ما قرار داده بود.

فرش‌هایی با رجشمار بالا یا فرش‌های پشمالو را می‌بایست در مساحت‌های کوچک در اتاق نشیمن یا اتاق‌خواب استفاده کرد. نقش مستطیلی فرشی که در این تصویر نشان داده شده است ترکیبی از طرح‌های زیبا و متفاوت را در کنار هم جای داده است. بخشی از فضای دور فرش خالی باقی مانده و فرش کل اتاق را نپوشانده است که با این کار هم از مسلط شدن فرش بر فضا جلوگیری شده است و هم نرمی و راحتی به مقدار لازم تامین شده است.

برای بسیاری از مردم این دسته از فرش‌ها با پرزهای بلند و پُرشان زیرپای خوبی دارند. به این دسته توصیه می‌کنم که یک قطعه بزرگ و حجیم از آن را انتخاب کنند و آن را جایی پهن کنند که پاهایشان نهایت لذت را ببرد. عقیده شخصی من این است که اثاثیه و مبلمان زیاد موجود در یک اتاق حضور فرش را کم‌رنگ و آن را پنهان می‌کنند و بودن فرش در چنین اتاقی به چشم نخواهد آمد.

فرش‌های حجیم یا فرش‌های پشمالو اصلا مناسب سبک زندگی اعضای خانواده‌ای که آخرین مشتری من بودند، نبود؛ چرا که اعضای این خانواده عاشق تفریح و دورهم‌نشینی بودند و در بسیاری از مواقع میزبان مهمانانی بودند که شب را در خانه آن‌ها می‌ماندند و افراد این خانواده مدام در حال رفت و آمد بودند. برای چنین فضاهایی با رفت و آمدهای زیاد می‌بایست از فرش‌هایی استفاده کرد که مقاومت خوبی در مقابل عوامل بسیاری از ریختن نوشیدنی تا کفش‌های کثیف و گلی داشته باشند و تمیز نگه داشتن فرش‌های پشمالو در چنین شرایطی کار بسیار سختی خواهد بود.

استفاده از فرش‌های تخت‌باف یا فرش‌هایی که پرزهای کوتاهی دارند اثر استفاده‌های زیاد و سابیدگی را نشان نمی‌دهد و با استفاده از جاروبرقی به سادگی تمیز می‌شوند.

در اتاقی که نشان داده شده است مشری من نیاز به فرشی داشت که زیرپای گرمی داشته باشد و همچنان باوقار و مینیمال باقی بماند. فرشی با پرزهای بلند، حتی با پرزهای متوسط، می‌تواند به سادگی یکدستی فضا را از بین ببرد چرا که اثاثیه‌ای که روی آن قرار می‌گیرند یک شبه‌جزیره در وسط اتاق می‌سازند. آنچه ما برای چنین فضایی انتخاب کردیم فرشی با پرزهای بسیار کوتاه و نقوش چهارگوش بود که برای رسیدن به مساحت مطلوب قسمت‌های اضافه آن بریده و جدا شدند. با اینکه صاحب‌خانه و مهمانان در این خانه کفش به پا نخواهند داشت برای طولانی‌تر کردن عمر فرش از مواد دفع‌کننده لکه‌ها استفاده کردیم.

هنگام انتخاب فرش سه چیز را باید در نظر داشته باشید:

  • چه چیزی را دوست دارید؟
  • کجا خواهد بود؟
  • چگونه از آن مراقبت خواهید کرد؟

طبق یک قاعده کلی و عمومی فرش‌هایی که پرزهای بلند یا متوسط دارند را می‌بایست سالی یکبار تمیز کنید تا خاک، مواد آلرژی‌زا و کثیفی‌هایی که به سادگی با جاروبرقی از بین نمی‌روند را از بین ببرید. با این وجود افراد بسیاری فرش‌های خود را سال‌ها به دست یک قالی‌شویی متخصص نمی‌سپرند.

فرش‌های تخت‌باف (یا گلیم‌ها) و فرش‌هایی که پرزهای کوتاهی دارند جای کمتری برای مخفی شدن کثیفی‌های نامطبوع دارند و راحت‌تر تمیز می‌شوند اما این بافته‌ها نیز هر دو سال یکبار به روش قدیمی که از ضربه برای تکاندن خاک فرش‌ها استفاده می‌شد، نیاز دارند تا خاک انباشته در آن‌ها خارج شود. بسیاری از این فرش‌ها را به جای سپردن به متخصص می‌توان خشک –بدون خیس کردن- و تنها با استفاده از ضربه تمیز کرد.

می‌بایست مقید به تمیزکردن مرتب فرش‌ها و قالیچه‌هایتان باشید و برای داشتن خانه‌ای تمیزتر و سالم‌تر طبق برنامه منظمی هر سال یا هر چند سال یکبار آن‌ها را تمیز کنید. قالیچه‌ها و فرش‌هایی که تماما کف  اتاق را می‌پوشانند را اگر تمیز نکنید، کاملا مستعد پناه دادن به انواع آلودگی –از انواع سوسک‌های فرش تا انواع کنه‌ها و کرم‌های ریز- هستند و چنین شرایطی برای نشستن یا راه رفتن با پاهای برهنه چندان مطلوب و مناسب نیست. 

همیشه به مشتری‌ها پیشنهاد می‌کنم برای اتاق‌هایی که زیاد از آن‌ها استفاده می‌شود از فرش‌های تخت‌بافت استفاده کنند. اگر کودکانی هستند که روی زمین می‌نشینند و بازی می‌کنند یک فرش با پرز کوتاه به همراه یک صفحه محافظ زیر فرش که باعث نرمی و راحتی بیشتر فرش می‌شود، مکانی نرم و راحت را برایشان فراهم می‌کند. 

فرشی که در این تصویر نشان داده شده است پرزهای بسیار کوتاهی دارد اما برای نشستن روی زمین به حد کافی نرم و راحت خواهد بود.

بهترین جا برای داشتن فرش‌های پشمالو یا فرش‌هایی که پرز بلند دارند، اتاق خواب‌ها هستند اما جای این فرش‌ها تنها در کنار تختخواب است و نبایست تمام کف اتاق‌خواب را با آن‌ها بپوشانید.

 

در مورد اینکه فرش‌های بزرگ‌پارچه باید چه ویژگی‌هایی داشته باشند یا اینکه چگونه می‌بایست آن‌ها را در یک اتاق پهن کرد، قوانین بی‌شماری وجود دارد اما قاعده‌ای که عموما من به آن پایبند هستم و معمولا به درستی جواب می‌دهد این است که احساس درست چیست؟

تمایل چندانی به تلنبار کردن همه اثاثیه خانه روی فرش ندارم چرا که آرایش جزیره مانندی که در اثر چنین کاری به وجود می‌آید را دوست ندارم. با این حال استفاده از یک فرش که زیر میز ناهارخوری و صندلی‌ها پهن شده، برای تعیین کردن یک فضای مشخص در یک اتاق بزرگ‌تر چیز دیگری است.

فرشی که در تصویر بالا مشاهده می‌کنید بزرگ‌تر از میز ناهارخوری و صندلی‌هاست که در نتیجه فضای ناهارخوری را مشخص می‌کند اما آن را محدود نمی‌کند. 

 

هدف چیست؟

قوانین و سبک‌های بسیاری وجود دارند که معتقدند جای اثاثیه روی فرش‌هاست اما آنچه که من به آن مقیدم این است که همیشه از مشتری‌هایم می‌پرسم که چگونه از یک فضای مشخص استفاده می‌کنند؟

شکل استفاده از یک فضا هدف استفاده از یک فرش را مشخص می‌کند. اگر بر روی کاناپه بنشینند و تلویزیون تماشا کنند و هیچ‌وقت کسی روی زمین ننشیند کاربرد فرش صرفا محدود به مشخص کردن فضای نشستن و از لحاظ بصری گرما بخشیدن به اتاق است که در چنین فضایی بهترین گزینه استفاده از یک قطعه تخت‌باف و بدون گره سبک است.

در اتاقی که در تصویر بالا نشان داده شده است فرشی که پهن شده به واسطه میز قهوه‌خوری که روی آن گذاشته شده و فضای نشیمنی که به دور آن شکل گرفته یک تمرکز زیبای بصری ایجاد کرده است. زیر این کف‌پوش از صفحه‌های محافظ استفاده نشده چرا که هدف اصلی نشستن روی کف زمین و راحتی نبوده است. 

سیسال (Sisal: یک گیاه مکزیکی با برگ‌های گوشتی که برای تهیه الیاف گیاهی که برای بافت فرش، انواع کف‌پوش، منسوجات گیاهی و مواردی از این دست به کار می‌رود، پرورش داده می‌شود.) و فرش‌هایی که از الیاف گیاهی مانند جوت (کتان یا کنف هندی) و کنف بافته می‌شوند حس زندگی و آرامش بسیار زیادی به فضا می‌بخشند و زندگی شهری را با دنیای ساده روستایی و طبیعی پیوند می‌دهند. فرشی که در این تصویر نشان داده شده است در نقطه مقابل دکوراسیون‌های قدیمی و شناخته شده معمول قرار دارد و از آن رسمیت همیشگی در آن خبری نیست و بسیار دوستانه و صمیمی است.

سیسال و جوت (یا کنف هندی) هم با مبلمان مدرن و هم مبلمان معمولی به سادگی هماهنگ می‌شوند و زیرپا و بافتی کاملا نرم و راحت دارند. می‌توان از آن‌ها بیرون از خانه نیز استفاده کرد که البته تمیزکردنشان به مهارت بیشتری نیاز خواهد داشت. برای جاهای پر رفت و آمد مانند در ورودی گزینه‌های مناسبی نیستند؛ سیسال در طولانی مدت کاملا کهنه و از هم گسیخته می‌شود. هر چقدر بافت تخت‌تری داشته باشند احتمال و میزان این شکل از آسیب‌دیدگی‌ها کمتر می‌شود. 

یک راهکار عملی برای اضافه کردن سطوح غیرلغزنده به ورودی استفاده از یک فرش کوچک تخت‌باف است که هم‌زمان دو وظیفه را بر عهده بگیرد: هم محلی برای درآوردن کفش‌ها باشد و هم کفپوش لخت را از یکنواختی نجات بدهد.

انتخاب یک فرش پرزدار برای چنین فضایی به دو عامل بستگی دارد: اول اینکه ورودی خانه شما چه اندازه‌ای دارد و چنین قالیچه‌ای را با چه فاصله‌ای نسبت به ورودی پهن خواهید کرد. در بهترین حالت بهتر است فرش‌هایی که برای ورودی استفاده می‌شوند تخت‌باف باشند و یا اینکه پرزی بسیار کوتاه داشته باشند.

به دلیل نزدیکی و همجواری ورودی به فضای خارج از خانه، قالیچه‌هایی که در آن نقطه پهن می‌شوند معمولا باید زود به زود تمیز شوند. این فرش‌ها اگر به شکلی صحیح بر روی کف‌پوش محکم نشوند یا زیرشان از صفحات محافظ ضدلغزش استفاده نشود می‌توانند حادثه آفرین و خطرناک باشند. فرشی که در تصویر بالا استفاده شده است به فضا زیبایی و جذابیت بصری افزوده است و فضای ورودی را تبدیل به فضایی پذیرا نموده است. 

چگونه انتخاب کنید؟

فرش‌های می‌توانند هم یک سرمایه بصری و هم یک سرمایه مالی باشند. می‌توانند یک فضا را تفکیک کنند یا در آن یکپارچگی به وجود بیاورند و بی‌شک عامل تغییر احساسات و نگاه ما در یک فضا باشند. فرشی که در تصویر بالا نشان داده شده با رنگ خنثی و نقوش بزرگی که دارد عناصر موجود در این فضا را به هم متصل کرده است. این بافته تخت‌باف است و به همین دلیل بی‌هیچ مانعی با کف‌پوش دور نیز ارتباط برقرار کرده است.

انتخاب درست یک فرش بیشتر به چگونگی به چشم آمدن آن و ظاهری که دارد و احساسی که به پاها هنگام راه رفتن منتقل می‌کند، وابسته است و از این دو گزینه اثر می‌پذیرد. علاوه بر این‌ها جای‌دهی درست یک فرش در خانه شما و اینکه بدانید هر فرشی مختص چه نوع فضایی است و کجا باید آن را پهن کنید، نیز اهمیت دارد.

مواردی که می‌بایست هنگام خرید یک فرش به آن‌ها توجه کنید.

  • ·        چه سبک زندگی را در پیش گرفته‌اید؟ آیا در خانه کودکانی دارید که گاهی لازم است برای عوض کردن لباس‌های گلی درون فضای خانه به دنبالشان بدوید؟ آیا از حیوان خانگی نگهداری می‌کنید؟ در چنین حالتی داشتن یک فرش سفید پشمالو با پرزهای بلند غیرقابل تصویر است.
  • ·        فرش را کجای خانه خواهید گذاشت و چه نیازی را برآورده خواهد کرد؟ آیا فرشی که خواهید خرید نقطه کانونی اتاق نشیمن رسمی شما خواهد بود یا جایی است که دیگران می‌توانند در یک اتاق نشیمن خودمانی روی آن به دور صفحه بازی بنشینند و بازی کنند؟
  • ·        چیدمان و دکوراسیون خانه شما تابع چه سبکی است؟ به دنبال مکملی برای دکوراسیون اتاقتان باشید. لازم نیست یک فرش با همه اجزا و وسایل یک خانه یا اتاق هماهنگ باشد اما باید به رنگ‌ها و بافت‌ها و اثاثیه‌ای که استفاده شده‌اند، بیاید.
  • ·        ساده‌ترین و بهترین راه برای تمیز کردن فرشی که می‌خرید چیست؟ یک قطعه فرش آنتیک گران‌قیمت، به ویژه اگر در جای پررفت‌وآمدی پهن شده باشد، دست کم سالی یکبار به نظافت نیاز خواهد داشت و چنین فرشی معمولا به سادگی درون صندوق عقب ماشینتان جا نخواهد شد. برای تمیز کردن چنین فرشی چه کارهایی را باید انجام بدهید؟
  • ·        چه زیرپایی را بیشتر می‌پسندید؟ اگر زیرپایی نرم را می‌پسندید الیاف طبیعی مانند پشم و پنبه برای شما مناسب خواهند بود. اگر پرزهای بلند و پُر تراکم را می‌پسندید الیاف مصنوعی می‌توانند چنین حسی را به شما بدهند. الیاف آلی یا گیاهی مانند جوت و سیسال زیرپایی واقعا نرم دارند اما ویژگی‌ها و شرایطی مشابه فرش‌های بافته شده –مثلا با پشم- را نخواهند داشت. در نهایت همه چیز به شما و سلیقه‌ای که دارید بستگی خواهد داشت.
  • ·        زمان: آیا با تغییر فصل شکل دکوراسیون شما تغییر می‌کند؟ آیا بافته‌ای که قصد خرید آن را دارید با دکوراسیون سال بعد شما هماهنگ خواهد بود؟
  • ·        آیا زیاد جابه‌جا می‌شوید؟ جابه‌جایی کم یا زیاد به این معناست که ممکن است فرشی که می‌خرید با مکان جدید همخوانی نداشته باشد. افراد بسیار زیادی را دیده‌ام که سخت تلاش می‌کردند یک فرش واقعا بزرگ را در یک فضای کوچک جا بدهند. تا کردن قسمت‌های اضافه اصلا راه‌حل و گزینه خوبی برای چنین کاری نیست.
  • ·        قیمت: گاهی هزینه کردن مقدار کمی پول بیشتر و خرید فرشی با کیفیتی خوب و قابل قبول خیلی بهتر از خرید فرش‌هایی با کیفیت متوسط از یک سمساری درجه چندم است اما اگر از آن دسته افرادی هستید که دوست دارید وسایلتان را زود به زود عوض کنید فرشی با قیمت کمتر انتخابی بهتری برایتان خواهد بود. گاهی نیز می‌توانید فرش‌هایی را با قیمت‌های باورنکردنی به صورت آنلاین بخرید.

برچسب‌ها: فرش, فرش در خانه, فرش مناسب
+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۳/۱۰/۰۱ساعت 11:26  توسط آرزو مودی   | 

فرش بخشایش

فرش بخشایش، زمان بافت: 1880

 280×295 cm 

یکی از مجموعه فرشهای بخشایشی که نقشی کاملا عجیب و متفاوت دارند. عجیب از آن جهت که در این دسته از بافته ها با نقشی مواجهیم که بافنده تعمدا نشانه هایی از تصویر سازی را بروز داده است و ما با یک نمای طبیعی یا یک منظره، مشخصا همنشینی کوه و درخت، اما با اجرایی بسیار نزدیک به واقعیت مواجهیم و میتوانم بگویم این کار همتایی در میان سایر بافته های شرقی ندارد.


برچسب‌ها: فرش, فرش بخشایش
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۰۹/۲۵ساعت 8:32  توسط آرزو مودی   | 

سایت قالیکده

این سایت قالیکده را وقتی داشتم برای چیز دیگری در مورد معماری جستجو می‌کردم، پیدا کردم. محتویات سایت به قد اسم و عنوان سایت -خانه فرش دستباف ایران- نیست. امیدوارم شاهد پیشرفتشان باشیم.


برچسب‌ها: فرش
+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۳/۰۹/۲۴ساعت 13:29  توسط آرزو مودی   | 

فرش قرقیز

آسیای مرکزی - احتمالا قالیچه قرقیز - اوایل قرن نوزدهم

 91x140 cm

 

 

در اینکه واگیره‌ای که در زمینه این فرش تکرار شده نقش بته است، شکی نیست؛ فقط سوال اینجاست که تیرک (؟)، ستون (؟) اون(؟)ی که پشت بته‌ها نقش شده است، چیست؟ بته‌ها مسلحند؟ در حالت نگهبانی دادن هستند؟ یا در حال رژه رفتن؟ اصولا چنین چیزی بته‌ها را همراهی نمی‌کند. 

این فرش از یک جهت دیگر هم مهم است و آن قرقیز بودن فرش است. تا به امروز، شخصا، فرش قرقیز ندیده بودم و این اولین نمونه است که نقش بته هم دارد.

***

پینوشت بعدا: واقعیت اینجاست که تا امروز در هیچ کدام از منابع فرش قرقیز ندیده بودم و اشاره هم کردم که چنین چیزی ندیدم و امروز دوست عزیزی اشاره کردند که این فرش پاره بافت افغانستان و یک بشیر نایاب است.


برچسب‌ها: فرش, فرش قرقیز
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۳/۰۹/۲۳ساعت 13:43  توسط آرزو مودی   | 

فرش شاهسون

مفرش گره‌باف شاهسون - اوایل قرن بیستم 

 120 x 38 cm

البته توجه دارید که این بخشی از مفرش یا رختخواب پیچ، یعنی یک ضلع از شش ضلع آن، است.

بافته‌های شاهسون از هر نوع که باشند، رنگ‌آمیزی کاملا متمایزی دارند که در بافته‌های سایر مناطق دیده نمی‌شود. مشخصا آبی فیروزه‌ای که در این دسته از بافته‌ها، که نمی‌توانم بگویم دقیقا متعلق به کدام منطقه جغرافیایی هستند، دیده می‌شود که در هیچ کجای دیگری همتای ندارد. در این دسته از بافته‌ها از رنگ سفید با شهامت تمام استفاده می‌شود و صرفا خال تزئینی کوچکی نیست که کمی هم میل به عاجی یا کرم می‌کند بلکه واقعا سفید است و بخشی از نقش یا زمینه را جسورانه به خود اختصاص می‌دهد. می‌توان گفت شناخته شده ترین همتای رنگ‌آمیزی حوزه آناتولی (؟) را می‌توان در این بافته‌ها یافت.


برچسب‌ها: فرش شاهسون, فرش, فرش ایران
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۹/۲۲ساعت 13:42  توسط آرزو مودی   | 

فرش قشقایی

فرش قشقایی 194x120 cm

 

 

اینهمه ستاره هشت پر، رنگ به رنگ، روی یک فرش قشقایی؟!

 ***

پینوشت بعدا: دوستی تذکر دادند که این این قطعه بافت طایفه قزل چای است.


برچسب‌ها: فرش, فرش قشقایی, قزل چای
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۰۹/۱۸ساعت 13:44  توسط آرزو مودی   | 

فرش بلوچ

فرش بلوچ - شمالشرق ایران - خراسان - اواخر قرن نوزدهم

 163 x 95 cm


برچسب‌ها: فرش, فرش بلوچ, نقش میناخانی
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۹/۱۵ساعت 13:14  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

 

فرش قره‌باغ


برچسب‌ها: فرش, فرش فرش قره‌باغ
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۳/۰۹/۱۲ساعت 12:59  توسط آرزو مودی   | 

شمال غرب ایران

+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۰۹/۱۱ساعت 12:46  توسط آرزو مودی   | 

فرش بیجار

 

فرش بیجار

 

نقش این فرش خیلی شسته-رفته است و همین شسته-رفتگی و نوع نقش من را به شک انداخت که با یک کپی روبه‌رو باشم و نه یک بیجار اصیل اما در مورد کپی‌ها یک قاعده کلی وجود دارد/داشته و آن هم اینکه فرش‌های عشایری و روستایی قابل کپی کردن نیستند/نبودند و کسی هم یا به عبارتی شرکتی و شهری و کشوری هم به سراغ این کپی کاری نرفته است و هر چه بوده برداشت‌های ابتدایی و زشت از فرش‌های روستایی و عشایری بوده که می‌توانید با کمی جستجو نمونه‌های فراوانی از آن‌ها را ببینید. مسلما بین کپی موبه‌مو و برداشت تفاوت‌هایی هست. کپی‌ها را اصولا از روی فرش‌های بزرگ پارچه با نقوش مشخصا شهری و کارگاهی‌باف می‌بینید و شاهد بودم که در بازار فرش گبه‌هایی که در استان خراسان و فکر کنم شهر نیشابور بافته شده بودند با چه شکست دردناکی روبه‌رو شدند.

فرش مارک دارد (وسط حاشیه بالایی) به نظر می‌رسد چیزی باشد شبیه "مشکوه" که به دلیل کیفیت پایین عکس چندان قابل خواند نیست.


برچسب‌ها: فرش, فرش بیجار, فرش ایران
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۳/۰۹/۰۵ساعت 12:16  توسط آرزو مودی   | 

8 نکته کلیدی که به شما می‌گویند در کنار یک فرش شرقی از چه طرح‌هایی و چگونه استفاده کنید.

نقطه‌ها، گل‌ها و نوارها... یک فرش خوب شرقی تقریبا با هر گونه طرح و الگویی هماهنگ می‌شود. این نکات به شما کمک خواهند کرد تا در این مورد بیشتر بدانید.

نویسنده: لیزا فردریک (Lisa Frederick)

مترجم: آرزو مودی

پیش از این، هنگامی که به عنوان یک نویسنده کار می‌کردم، با طراحی مصاحبه کردم که به مدت 20 سال از فام‌ها و گونه‌های مختلف یک رنگ در خانه‌اش استفاده کرده بود. هنگامی که در مصاحبه‌ای از او پرسیدم آیا تا به حال به این فکر کرده است که خودش را از شر همه چیز خلاص کند و از آغاز شروع کند؟ نگاهی طولانی به من انداخت و گفت: "شما هرگز نخواهید توانست خودتان را از یک فرش شرقی خلاص کنید و آن را دور بیندازید."

نکته همینجاست. اگر شما آنقدر خوش‌شانس باشید که صاحب یک فرش اصیل شرقی باشید، آن را در اتاق نوزادتان به دیوار می‌آویزید و تا زمانی که آن را به دست نوه‌تان بدهید از آن مراقبت خواهید کرد. هنگامی که یک دوست از من پرسید چگونه و چه نوع طرح‌هایی را می‌بایست در کنار یک فرش شرقی به کار ببرد این یادداشت شکل گرفت و نوشته شد.

مهم نیست چه رنگ، اندازه، مقیاس و طرحی دارد و در کجا بافته شده است؛ یک فرش شرقی با کیفیت خوب هرگز از مد نمی‌افتد و می‌توانید آن را در کنار هر نوع طرحی به کار ببرید اما نکاتی نیز هست که به واسطه آن‌ها می‌توانید یک فرش شرقی را در بهترین شکل ممکن به نمایش بگذارید.

1. طرح‌ها و الگوهایی از یک خانواده مشابه رنگی را به کار ببرید. به گواهی این اتاق نشیمن نمی‌توان در مورد بازتاب‌های بصری اشتباه کرد. چنین شیوه‌ای یک راه‌حل خوب و سودمند برای گنجاندن بخشی از نقوش در یک ترکیب دلنشین است. لایه‌های رنگی، آبی به کار رفته در فرش شلوغ شرقی را با طرح بالش‌ها و آثار هنری روی دیوار گره می‌زند. 

 

2. همنشینی خوش‌آیند متضادها. صاحب این خانه هیچ تلاشی حتی برای تظاهر به هماهنگ کردن صورتی بالش‌ با رنگ قالیچه‌ای که روی زمین پهن شده نکرده است و حاصل واقعا شیک و زیبا است. نکته کلیدی اینجاست که نبایست شلوغ‌کاری به راه بیندازید و سعی کنید انواع و اقسام طرح‌های متضاد را کنار هم بچینید. اگر در این مورد زیاده‌روی کنید به جای صمیمیت و یکپارچگی آشفتگی و بی‌نظمی به وجود خواهید آورد. 

 

3. با استفاده از رنگ‌های خنثی از شدت تاثیرات بکاهید. سفیدی دیوار و کف‌پوش چوبی دو فرش شرقی با نقش و رنگی متفاوت به علاوه یک پتوی پرنقش و نگار که روی تاج تخت پهن شده است را از هم جدا کرده است تا بر روی یکدیگر اثری نداشته باشند و هر کدام به تنهایی بدرخشد. 

 

4. از ترکیب‌بندی تک رنگ استفاده کنید. در این اتاقدیوارها، کاناپه‌ها، بالش‌ها و کف‌پوش در یک مایه نارنجی مشابه رنگ‌آمیزی شده‌اند که به فرش این اجازه را می‌دهد که در مرکز زمینه و فضا جای بگیرد و خودنمایی کند. با اینکه منسوجات این ترکیب‌بندی طرح‌دار هستند اما در پیش‌زمینه باقی می‌ماند. 

 

5. کلاسیک‌ها را در کنار هم جای بدهید. طرح‌های بی‌زمان –پیچازی، راه-راه، بته‌ای- در این فضای مردانه در کنار یکدیگر جای گرفته‌اند و یک فرش باشکوه و زیبای شرقی حضورشان را تقویت کرده است. نقوش کلاسیک به سادگی خود را با هر چیزی وفق می‌دهند. 

 

6. رنگ‌های فرش را در وسایل و مبلمان تکرار کنید. بازتاب قرمز و آبی پرمایه‌ای که در این فرش شرقی بافته شده‌، در کاناپه آبی رنگ و میز وسط به سبک چینی تکرار شده‌اند. با وجود طرح‌های متنوعی که با هم ترکیب شده‌اند، تاثیر کلی یکتاست. 

 

7. به اندازه‌ها و مقیاس‌ها توجه کنید. متوسط اندازه طرح‌های نقش شده بر روی این بافته در تضاد با نقوش ریزتر روکش صندلی و نقوش درشت‌تر پرده‌ها است. تفاوت اندازه در نقوش انرژی فراوانی ایجاد می‌کند که به اتاق زندگی می‌دهد و مانع از ایجاد تعارض و تضاد در نقوش می‌شود. 

 

8.کمی خلاقیت اضافه کنید! صندلی دسته‌دار وسط اتاق روکشی با نقش خروس دارد که یادآور خانه‌ها و کلبه‌های روستایی است و ناگهان سر از یک خانه مدرن شهری درآورده است. انجام چنین کارهایی و استفاده از چنین نقوشی کاملا به سلیقه شما بستگی دارد و فضایی متفاوت و دوست‌داشتنی را به شما هدیه می‌دهد.


برچسب‌ها: فرش
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۹/۰۱ساعت 10:30  توسط آرزو مودی   | 

فرش تبریز

فرش تبریز - "حاجی جلیلی" آنتیک - شمالغرب ایران - زمان بافت: اواخر قرن نوزدهم
 350 x 225 cm


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش تبریز, نقش افشان
+ نوشته شده در  جمعه ۱۳۹۳/۰۸/۳۰ساعت 11:7  توسط آرزو مودی   | 

فرش مود

 

فرش بیرجند، زمان بافت: حدود 1900 میلادی

 

 یک قالی مارکدار بافت بیرجند که دو کلمه شرکت و بیرجند در وسط حاشیه بالایی قابل خواندن هستند ولی هر چه کردم اسم وسط که نام شرکت تولیدکننده این قالی است را نتوانستم بخوانم. 

 

برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش بیرجند, فرش مود
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۰۸/۲۷ساعت 10:50  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

 

 

فرش فراهان - نقش محرابی با درخت زندگی در وسط - مکان بافت:  غرب ایران - زمان بافت: قرن نوزده میلادی

 206 x 138 cm

 

نقش این بافته پاره-پاره است؛ هر جزئی با الهام از یک جا نقش شده. دو نیمه سرو دو طرف یادآور نقش ناظمند (کسی از نقش حاج خانمی حرف زده بود؟)، درخت وسط بیشتر شکل و ظاهر کارهای اصفهان را دارد و شکل طاق بالا را بیشتر از هر جایی در کرمان می‌توان دید و حاشیه؟ در مورد حاشیه نظر خاصی ندارم به جز اینکه رنگ قهوه‌ای –که یا از اول همین قهوه‌ای بوده و یا بعدا تبدیل به این قهوه‌ای شده و یا اصلا قهوه‌ای نیست و عکاس و کیفیت عکس باعث می‌شود آن را قهوه‌ای ببینیم- خاص فرش‌بافی ایران نیست و هر چه قهوه‌ای دیدید اصلش چیز دیگری است و در فرش ایران آن هم با این سال بافت استفاده از رنگ قهوه‌ای مرسوم نبوده است.

نقش کردن این حجم میوه آن هم با شکل و ظاهر واقعی در کنار این تعداد پرنده چاق و چله در این دست بافته‌ها مرسوم نیست. یعنی می‌خواهم بگویم در این بافته‌ها همه چیز خیلی انتزاعی و خلاصه شده است و چندان ربطی به شکل و فرم واقعی پرندگان و سایر همنشین‌های درخت به اصطلاح زندگی ندارد. اما این درخت، درخت این قالیچه، زیادی زمینی شده و حتی فرم میوه‌ها شبیه به میوه‌هایی است که خیلی پیش روی سفره‌های پلاستیکی و کف بشقاب‌های ملامینی و اینجور جاها نقش می‌زده‌اند و احتمالا منبع الهام بافنده هم همان نقوش بوده‌اند. 

حتی رنگ آبی زمینه بالای طاق هم به جای هر برداشت و اتصال به آسمانی همه چیز را زمینی‌تر کرده است.


برچسب‌ها: فرش ایران, فرش, فرش فراهان, نقش محرابی
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۸/۲۴ساعت 12:22  توسط آرزو مودی   | 

فرش هریس

کناره از هریس

 

کناره‌ها بافته‌هایی باریک و بلند هستند و همانگونه که از نامشان پیداست کناره اتاق‌ها را پوشش می‌داده‌اند و پیش از این و در گذشته در کنار پادری و فرش اصلی و بعضی قطعات دیگر کامل کننده چیدمان فرش‌های یک اتاق بوده‌اند. این بافته‌ها امروز به دلیل تغییر شکل دادن بسیاری چیزها به ویژه در فضای داخلی کارکرد گذشته را ندارند اما طراحان فضای داخلی از جمله کسی که این مطلب را نوشته است کارکرد دیگری برایشان در نظر گرفته است که بسیاری معتقدند استفاده‌ای بسیار خوب، مناسب و به جاست.


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش هریس, کناره
+ نوشته شده در  سه شنبه ۱۳۹۳/۰۸/۲۰ساعت 10:5  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

فرش فراهان


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش فراهان
+ نوشته شده در  دوشنبه ۱۳۹۳/۰۸/۱۹ساعت 11:40  توسط آرزو مودی   | 

فرش ساروق

 

 

فرش ساروق - زمان بافت: 1900 میلادی

 202 X 127CM

 

چیزی که در مورد این فرش می‌خواستم بنویسم بیشتر اشاره به یک ویژگی مهم در نقشه‌های لچک-ترنج و شکلی است که طراح زمینه را می‌پوشاند و نقش می‌دهد. نقش لچک و ترنج را از جهتی می‌توانیم از جمله شناخته شده‌ترین نقوشی برشمریم که بر زمینه فرش‌های دستباف -به ویژه فرش‌های دستباف تولید کارگاه‌های مختلف شهری و روستایی- و فرش‌های ماشینی بافته می‌شود و به شکلی می‌توان آن را از جمله رسمی‌ترین و شناخته شده‌ترین نقوشی دانست که در ایران بافته می‌شوند. حتی اگر شما شناخت زیادی در مورد فرش نداشته باشید و تا به حال جز فرش ماشینی فرش دیگری را ندیده باشید، قطعا نقش لچک-ترنج را دیده‌اید. چهارچوب اصلی این شکل طراحی از دو بخش اصلی تشکیل شده است: 1- زمینه و 2- حاشیه. زمینه نیز به سه بخش بسیار مهم تقسیم می‌شود: 1- ترنج (و قاعدتا و در بسیاری موارد دو سرترنج در دو سوی ترنج)، 2- لچک یا لچکی که در حالت کلی و استاندارد یک چهارم نقش ترنج است و 3- زمینه بافته. یعنی آن بخشی از فضای باقی‌مانده که نه ترنج و نه لچک آن را نپوشانده باشد.

در مورد ترنج و لچک یا لچکی‌ها تکلیف روشن است و همانگونه که اشاره شد بنا به یک قاعده کلی لچک یک چهارم ترنج است که البته این قاعده استاندارد و غیر قابل نقص نیست و با کمی دقت در خواهید یافت که در بسیاری از بافته‌ها نیز چنین نیست و لچک نقش دیگری، جز یک چهارم ترنج، دارد. (گاهی هم حتی تفاوت تا بدان حد رسیده است که با قالی‌هایی مواجه می‌شوید که لچک گردان هستند و قاعده رسم لچک کلا شکسته شده است و شما با فرمی کاملا متفاوت روبه‌رو هستید.)

آنچه که در این پست اهمیت دارد شکل و فرم آرایش زمینه بافته‌ها است؛ فضایی که پس از رسم ترنج (که بر روی کاغذ نقشه تنها یک چهارم آن رسم می‌شود) و لچک بر روی کاغذ نقشه قالی خالی می‌ماند. شکل پوشش این قسمت هم قاعده مشخصی دارد و اینطور نیست که طراح صرفا فضا را بر اساس تصادف و به میل خود با گل و برگ و غنچه و سایر تزئینات پر کند بلکه در این مورد هم یک قانون ثابت کلی تایید شده وجود دارد که طراح بر اساس آن زمینه را پر می‌کند. طراح در این مورد از هزلولی‌ها برای پوشش زمینه استفاده می‌کند. به این شیوه که یک هزلولی یا مارپیچ بزرگ در وسط فضای باقی مانده رسم می‌شود و به نسبت بزرگی و کوچکی فضای باقی مانده هزلولی‌های دیگری در طرفین هزلولی اصلی رسم می‌شوند. این هزلولی‌ها چهارچوبی هستند که نقوش مختلف از گل و برگ و غنچه و سایر تعلیقات بر آن سوار می‌شوند. باید این موضوع را هم اضافه کنم که جایگیری نقوش و تزئینات هم بر روی این چهارچوب قواعد مشخصی دارد و شما به عنوان یک طراح نمی‌توانید هر نقش و گل و برگی را هر کجای این چهارچوب اصلی هزلولی شکل سوار کنید.

می‌بایست توجه داشته باشید که نقش لچک و ترنج را تنها در فرش‌هایی که در کارگاه‌های شهری یا روستایی بافته می‌شوند یا فرش‌های ماشینی نمی‌بینید بلکه بسیاری از اقوام و بافندگان روستایی و عشایری ساکن در ایران از این نقش استفاده می‌کنند اما هر کدام از اصول خاص خود برای نقاشی زمینه استفاده می‌کنند و تنوع گاه تا حدی است که شاید قائل شدن به یک الگوی ثابت چندان صحیح به نظر نرسد. (نمی‌دانم نوشتن این مطلب صحیح است یا می‌توان دقیقا به چنین چیزی قائل شد یا نه ولی آنچه می‌خواهم بدان اشاره کنم مساله جغرافیایی است که نقش لچک-ترنج در آن بافته می‌شود و ذکر این مطلب که پایبندی به استفاده از هزلولی‌ها در پوشاندن زمینه این بافته‌ها بیش از هر جای دیگری در اصفهان رعایت می‌شود و شما استفاده از آن‌ها را در فرش‌های اصفهان بیش از هر جای دیگری می‌بینید.) 

نمونه‌ای از این عملکرد متفاوت را می‌توانید در این بافته مشاهده کنید. اگر چه این فرش در ساروق بافته شده است و بافته‌های این منطقه شدیدا تحت تاثیر و نفوذ شرکت‌های تولید فرش آمریکایی قرار گرفته‌اند و به همین دلیل چندان پایبند سنت طراحی فرش ایرانی نیستند یا نبودند اما در اصل مطلب تفاوت چندانی نمی‌کند چرا که عدم پایبندی به قاعده استفاده از هزلولی‌ها برای آرایش زمینه به خوبی در این بافته دیده می‌شود.


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش ساروق
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۸/۱۷ساعت 7:52  توسط آرزو مودی   | 

راهکار برای آنکه فرش اتاق ناهارخوری را به درستی انتخاب کنید.

فرشی که انتخاب کرده‌اید آیا اندازه، شکل و بافتی مناسب برای یک اتاق ناهارخوری دارد؟ در این یادداشت آنچه را که هنگام انتخاب چنین فرشی باید در ذهن داشته باشید، بخوانید.

نویسنده: لائورا گَسکیل (Laura gaskill)

مترجم: آرزو مودی

یافتن فرشی برای اتاق ناهارخوری که هم کاربردی و هم زیبا و متناسب باشد، کار ساده‌ای نیست. پرزهای بلند و پشمالو می‌توانند دائما هر خرده ریزی که از بشقاب می‌افتد را به دام اندازند و نگهدارند. قالیچه‌ای بسیار کوچک می‌تواند باعث واژگونی صندلی‌ها شود اما یک قالیچه مناسب رنگ، بافت و گرما را به اتاق ناهارخوری می‌آورد و به آن زیبایی می‌بخشد پس باید بهترین گزینه را برای این اتاق انتخاب کنید. 10 راهکاری که برای انتخابی مناسب به یاری شما خواهند آمد را در این یادداشت بخوانید.  

 
 

 

1. لبه‌ها را جدی بگیرید. یک فرش مناسب برای اتاق ناهارخوری می‌بایست حداقل 60 سانتی‌متر از هر لبه میز فضای اضافه در اختیار داشته باشد تا به مهمانان فضای کافی برای جابه‌جایی صندلی‌ها، بی‌آنکه به لبه فرش گیر کنند، بدهد. لبه‌های پهن‌تر بهتر و ایده‌آل‌تر هستند. برای اطمینان از انتخاب اندازه درست، طول و عرض میز ناهارخوری را اندازه‌گیری کنید، 60 سانتی‌متر به هر طرف از آن اضافه کنید و با چسب فضای به دست آمده را بر روی کف اتاق نشانه‌گذاری کنید. اگر فضایی که مشخص کرده‌اید فاصله مناسب با دیگر وسایل اتاق ناهارخوری دارد، اندازه به دست آمده مناسب است. 

 

 
 
 

 

2. فرشی تخت‌باف یا فرشی با پرزهای کوتاه را انتخاب کنید. به این علت کهریختن غذا و نوشیدنی و خوراکی‌ها در چنین فضایی کاملا اجتناب ناپذیر است و جابه‌جایی ساده و راحت صندلی‌ها اهمیت زیادی دارد، فرش‌های تخت‌باف یا فرش‌هایی با پرز کوتاه انتخابی کاربردی و مناسب برای اتاق ناهارخوری هستند. اتاق نشیمن برای فرش‌های پشمالو، فرش‌های مراکشی و نمونه‌های ضخیمی که پرزهای بلندی دارند، گزینه مناسب‌تری است چرا که در این فضا به تمیزکاری و مراقبت کمتری نیاز خواهند داشت.

3. از فرش به عنوان نقطه پرش دکوراسیون استفاده کنید. اگر فرش از جمله اولین خریدهای شما برای اتاق ناهارخوری است می‌توانید از آن برای هماهنگ کردن و انتخاب نوع رنگ‌آمیزی اتاق استفاده کنید. روشن‌ترین رنگ موجود در فرش یا رنگ زمینه آن را برای رنگ کردن دیوارها استفاده کنید و چشمگیرترین رنگی که در آن استفاده شده است را به عنوان رنگ تاکیدی اتاق در روکش صندلی‌ها یا آثار هنری تکرار کنید. 

 

 

4. موادی را انتخاب کنید که به سادگی تمیز شوند. به صورت معمول تمیز کردن الیاف کاملا طبیعی مانند پنبه و پشم در خانه ساده‌تر از باقی مواد است و تمیز کردن ترکیبات مصنوعی دشوارتر از بقیه. مورد استثناء فرش‌های مناسب برای فضای داخل و خارج و فرش‌های مقاوم در برابر لکه هستند که در برابر سابیدن مقاومند. 

 

 

5. کاشی-فرش‌ها را امتحان کنید. این فرش‌های مربعی شکل با قابلیت اتصال به هم می‌توانند به هر اندازه و شکلی که شما به آن نیاز دارید در بیایند و تنوع رنگ، نقش و بافت زیادی دارند. آنچه آن‌ها را تبدیل به انتخابی هوشمندانه برای اتاق ناهارخوری می‌کند این است که اگر هر کدام از قاب‌ها یا مربع‌ها لک شد به جای آنکه مجبور باشید یک کف‌پوش یا فرش جدید بخرید، می‌توانید تنها همان تکه را عوض کنید. 

 

 

6. چیزهایی که پیش از خرید فرشی با الیاف طبیعی باید بدانید. فرش‌هایی با الیافت طبیعیاز جمله سیسال، جوت و بوریا- با داشتن قیمتی مقرون به صرفه، بافتی عالی و ظاهری کلاسیک سلیقه‌های بسیاری را به سمت خود می‌کشند اما در حالیکه الیاف طبیعی مانند پنبه و پشم به این مشهورند که به سادگی تمیز می‌شوند، این مواد طبیعی می‌توانند شهرتشان را زیر سوال ببرند. گزینه مهم و کلیدی در این تفاوت بافت و رویه قالیچه، ظرافت بیشتر و صاف‌تر بودن آن‌هاست که باعث می‌شود ساده‌تر تمیز شوند. از سوی دیگر برداشتن غذای ریخته شده از روی فرش‌هایی با پرزهای بلند و از جنس الیاف طبیعی کاری تقریبا غیرممکن است. در نتیجه هنگام انتخاب و خرید کاملا هوشیار باشید!

 

 

7. شکل فرش را با شکل اتاق جفت کنید. یکاتاق ناهارخوری به شکل مربع دارید؟ یک قالیچه مربع یا دایره را امتحان کنید. اتاقی مستطیل شکل دارید؟ یک فرش مستطیلی را امتحان کنید. تکرار شکل اتاق در شکل فرشی که انتخاب کرده‌اید احساس خوش‌آیندی از نظم را به فضایتان می‌بخشد. 

 

 

8. شکل فرش را با شکل میز جفت کنید. یک میز ناهارخوری گرد با فرش گرد یا مربع ظاهری عالی پیدا می‌کند. یک میز ناهارخوری مستطیلی یا بیضی به خوبی با فرش مستطیل شکل هماهنگ می‌شود. میزهای مربعی شکل ناهارخوری را باید با فرش‌های مربعی شکل جفت کرد تا به بهترین نتیجه رسید. در این حالت استفاده از فرشی گرد سرزندگی بیشتری به فضا می‌بخشد. 

 

9. از رنگ‌های روشن اجتناب کنید. به جز در مواردی که از اتاقتان بیشتر به عنوان اتاق کار استفاده می‌کنید تا فضایی برای غذاخوردن بهتر آن است که از فرش‌هایی به رنگ‌ سفید یا رنگ‌های روشن –حتی اگر بسیار زیبا به نظر برسند- استفاده نکنید. مشخصا رنگ سفید تنها رنگی نیست که به مراقبت بیشتر نیاز دارد. هر رنگ روشنی به نسبت رنگ‌های تیره‌تر و پرمایه‌تر کثیفی و لکه‌ها را به سادگی و سریع‌تر نشان خواهد داد.

 

 

10. فضای بزرگ‌تر را در نظر بگیرید. هنگامی که رنگ و نقشی را برای فرش اتاق ناهارخوری انتخاب می‌کنید آن را به عنوان تکه‌ای از پازلی بزرگ‌تر از فضایتان در نظر بگیرید. میز و صندلی‌های ناهارخوری، تجهیزات نوری، کف‌پوش و دیوارها به چه رنگی هستند؟ اگر فضایی نقشه باز دارید، پیش از این چه فرش‌هایی را در کل مجموعه استفاده می‌کرده‌اید؟ فرشی که در نهایت انتخاب می‌کنید طبیعتا می‌بایست با سایر قطعات هماهنگ باشد.


برچسب‌ها: اتاق ناهارخوری, فرش
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۸/۱۰ساعت 12:21  توسط آرزو مودی   | 

جنوب غرب ایران - زمان بافت: حدود 1900 میلادی

 

اگر می‌دانید کجا می‌تواند بافته شده باشد، به من هم بگویید.


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران
+ نوشته شده در  چهارشنبه ۱۳۹۳/۰۸/۰۷ساعت 10:10  توسط آرزو مودی   | 

چگونه از یک فرش شرقی در فضای داخلی استفاده کنیم؟

فرش‌های قدیمی به فضاهایی که انتظارش را ندارید، ظاهری کلاسیک می‌دهند.

نویسنده: لیلی گِهاگِن (Lily Gahagan)

مترجم: آرزو مودی

 

فرش‌های شرقی عضو ثابت اتاق نشیمن، اتاق کار و اتاق مهمان هستند. یک فرش پوشیده از آبی‌ها و قرمزهای پرمایه را در آشپزخانه یا اتاق خواب پهن کنید و از حال و هوای جدید اتاقتان لذت ببرید. 

 

من در این یادداشت"فرش شرقی" را در معنایی بسیار وسیع برای فرش‌های ایرانی، گلیم‌ها و هر نوع بافته عشایری به کار می‌برم. 

 

فرش‌های شرقی فرستادگان خداوند برای فضاهای پررفت‌وآمد هستند. رنگ‌های زیبا و باشکوه در کنار طرح‌های پیچیده و پر از جزئیاتی که دارند آن‌ها را تبدیل به بهترین گزینه برای پنهان کردن بسیاری از معایب می‌کند. 

 

در این تصویر گلیم با ظاهر شگفت‌انگیزی که دارد در تقابل کامل با صندلی‌های مدرن اتاق ناهارخوری است. 

 

دیوارهای روشن این اتاق مهمان کوچک را دلباز کرده‌اند و قالیچه‌ای که کف اتاق پهن شده است رنگ‌ها را به اتاق آورده است. 

 

دو قطعه کناره دو سوی جزیره پهن شده‌اند...

  

می‌توانید فرشی پر از نقش و رنگ را جایگزین کف‌پوش کسل‌کننده حمام کنید. 

 

هنگام طراحی یک فضای جدید در بعضی از موارد سفیدی دکوراسیون را با یک فرش رنگ‌به‌رنگ متعادل می‌کنند. این دو، سفیدی فضا و رنگ‌به‌رنگ بودن فرش، متعادل کننده یکدیگر هستند و فضایی کاملا مدرن را می‌سازند. 

 

دیوار آجری همتایی در میان رنگ‌های فرشی دارد که کف اتاق پهن شده است. این دو نیز به خوبی یکدیگر را کامل می‌کنند. 

 

رنگ‌های موجود در نقوش این قالیچه‌ها گزینه بسیار مهمی برای جلوه‌بخشی به یک فضا هستند. 

 

انگشتان پاهایتان را با یک فرش بزرگ پشمی که در اتاق خواب پهن کرده‌اید، گرم نگاه دارید. 

 

قالیچه‌های شرقی با اندازه‌های 90×150 سانتی‌متر و 60×90 سانتی‌متر همچون بخش‌هایی از یک سمفونی بزرگ هستند. قطعاتی از آن‌ها را در راهرو و هال پهن کنید تا آرایش و چیدمانی متفاوت و زیبا داشته باشید. 

 

برچسب‌ها: فرش, فرش در فضای داخلی, فرش آشپزخانه
+ نوشته شده در  یکشنبه ۱۳۹۳/۰۸/۰۴ساعت 9:50  توسط آرزو مودی   | 

این آبی‌های دوست داشتنی

 

فرش کازاک

 194 X 140CM


برچسب‌ها: فرش, فرش قفقاز, فرش کازاک
+ نوشته شده در  شنبه ۱۳۹۳/۰۸/۰۳ساعت 10:10  توسط آرزو مودی   | 

فرش تودشک نائین

تودشک نائین - زمان بافت: حدودا 1930 میلادی

 252 X 160CM


برچسب‌ها: فرش, فرش ایران, فرش اصفهان, فرش تودشک
+ نوشته شده در  جمعه ۱۳۹۳/۰۸/۰۲ساعت 10:7  توسط آرزو مودی   | 

جایی برای فرشها بر روی دیوار

سال‌هاست که استفاده از فرش‌ها در فضای خانگی مدرن تنها منحصر به کف‌پوش‌ها نیست. پیش از این نیز البته چنین نبوده است اما امروز با پررنگ‌تر شدن نقش طراحی دکوراسیون داخلی و علمی‌تر شدن آن و حتی بافته نشدن فرش‌های بزرگ‌پارچه و استفاده نشدن از آن‌ها تغییرات بیشتری به چشم می‌آیند. پیش از این و در گذشته نیز بنا به شهادت عکس‌های باقیمانده شاهد استفاده از فرش‌ها بر روی دیوارها به ویژه در اعیاد و جشن‌های رسمی و ملی بوده‌ایم. محبوب‌ترین دسته قالیچه‌هایی با نقش محرابی و نقش درختی (که گاه این دو در کنار هم می‌آیند و گاه خیر) هستند اما عکس‌های باقی‌مانده به ما نشان می‌دهند که حتی فرش‌های بزرگ پارچه را نیز برای این اعیاد و جشن‌ها و فتوحات بر روی دیوارهای بلند باروهای شهر یا خانه‌های اعیان می‌آویخته‌اند. استفاده از فرش آن هم بدین حالت کاری دائمی نبوده است و فرش‌ها بعد از پایان مراسم و تمام شدن جشن‌ها از دیوارها پایین آورده می‌شدند.

امروز بیش از گذشته شاهد استفاده از فرش به عنوان یک اثر هنری و نصب و آویختن آن بر روی دیوار هستیم. یادداشتی که در پی خواهد آمد قصد دارد تا ایده‌هایی را برای چگونگی این کار و فضاهای مناسبی که در یک خانه برای آن وجود دارد را با خواننده در میان بگذارد. 

بعضی از فرش‌ها به قدری چشمگیر و نادر هستند که در رده آثار هنری جای می‌گیرند. در این یادداشت راه‌هایی برای نمایش صحیح آن‌ها را با شما در میان می‌گذاریم.

 

نویسنده: مری جو بولینگ

مترجم: آرزو مودی

دلایل بسیاری برای آویختن یک فرش بر روی دیوار وجود دارد؛ از جمله نیاز به یک اثر هنری بزرگ، محافظت (قالیچه‌های نادر و عتیقه را می‌بایست جایی پهن کنید که هیچ ترسی از آسیب‌دیدگی نداشته باشید یا به عبارتی جای این بافته‌ها زیر پا نیست.) و ایجاد بافت (فرش به فضای شما بعد نمی‌دهد). دلیل و انگیزه شما هر چه که باشد جابه‌جایی یک فرش از کف به روی دیوار تغییرات زیادی در فضای داخلی ایجاد خواهد کرد. 

 

 

در این خانه و در این اتاق‌خواب طراح تاج پشتی ساده‌ای را برای تخت‌خواب انتخاب کرده است و ترکیب را با استفاده از فرشی با نقش و رنگ چشمگیر –بر بالای آن- کامل کرده است. 

 

 

در نمونه‌ای دیگر طراح، جنیفر گوستافسون، با جای‌دهی یک فرش بر روی دیوار پشتی یک تختخواب پوشش آجری را ملایم‌تر کرده و به سقف بلند اتاق نیز تعادل بیشتر و مقیاس بهتری بخشیده است. 

 

 

ایده بافت دادن به یک اتاق با استفاده از فرش در این پروژه به خوبی استفاده شده و کاملا چشمگیر و چشمنواز است. رنگ، نقش و بافت قالیچه به این اتاق سنگی گرمای بیشتری بخشیده و حضور سرد سنگ را ملایم‌تر کرده است. 

 

 

استفاده از فرشی با طول بلند که از کف تا سقف را پوشانده به این ورودی رنگ و حالتی چشم‌نواز بخشیده است. 

 

 

طراح، بابی تیکن فیشر، با آویختن یک قالیچه بر روی دیوار و پهن کردن یک فرش بزرگ تخت‌باف بر روی کف یک طرح بزرگ رنگی خلق کرده است. اغلب حاشیه فرش می‌تواند مانند حاشیه دور عکس در یک قاب عکس عمل کند: چشم را به سوی کار بکشد و نقش زمینه را برجسته کند.

 

 

استفاده از این فرش مراکشی در اتاقی در هتل پارکر پالم اسپرینگز تاکیدی است بر درازا و رنگ خنثای کاناپه. 

 

آویختن این فرش آنتیک اندونزیایی بر روی دیوار آن را از سابیدگی و پارگی محافظت می‌کند.

مواظب پراکندگی نامتوازن و نامساوی وزن بافته باشید چرا که می‌تواند باعث تاب برداشتن، شکم دادن، کیس افتادن و حتی پاره شدن بافته شود. 

 

 

 

فرش‌ها برای زیبایی بخشیدن به فضای شما الزاما نباید حتما خیلی بزرگ باشند یا تزئینات فراوانی داشته باشد. این قالیچه کوچک با نقوش گرافیکی که بالای یک نیمکت روستایی نصب شده است زیبایی و وقاری تمام و کمال به فضا بخشیده است.


برچسب‌ها: فرش, آویختن فرش
+ نوشته شده در  جمعه ۱۳۹۳/۰۸/۰۲ساعت 9:22  توسط آرزو مودی   | 

مطالب قدیمی‌تر