پشمینه بافت

اجازه بدهید به یک گزینه خیلی مهمی در ادامه پست پیش و در مورد از دست رفتن هنرها اشاره کنم که اتفاقی است که در تمام ایران رخ داده است و متخصصین زیادی، درست یا غلط در این مورد حرف زده‌اند و حتی خاص ایران نیست که شاید اولین دستاورد مدرنیته و زندگی ماشینی باشد و می‌توانید با جستجوی کمی، زیاد در این مورد بخوانید. میراث فرهنگی و بعد همت مردم در مناطق بسیاری خیلی چیزها را برگرداند، از جمله در همین اصفهان یا در جنوب خراسان. یک مثالش می‌شود پارچه‌بافی و بافتن پارچه‌هایی موسوم به کودری در جنوب خراسان که احیا شد و دوباره این پارچه تولید می‌شود و اتفاقاً فروش خوبی هم دارد و چه و چه و چه...

چرا هیچ کدام این اتفاق‌ها در سیستان نیفتاده است؟ مگر نه اینکه به قول آن خانم سیستان هنرهای فراموش شده بسیاری داشته است؟ پس کو؟

این را در ذهن‌تان نگه دارید، من در این مورد ناله بسیار دارم که بنالم. شاید به یک نتیجه‌ای، دست کم خودم رسیدم.

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟ (10)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(9)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(8)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(7)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(6)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(4)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(3)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(2)

فرش سیستان، توهم ایدئولوژیک و قومی یا واقعیت بیرونی؟(1)